Ναι, σωστά διαβάσατε, Monkey Island 6. Όχι Monkey Island 3 ή 3a ή Monkey Island Earth 2 ή κάποιο παράλληλο σύμπαν όπως πολλοί περίμενα να πράξουν οι Dave Grossman και Ron Gilbert, απλά πετώντας στα σκουπίδια όλη τη δουλειά και την ιστορία που έζησε ο Guybrush στα Curse of Monkey Island (3), Escape from Monkey Island (4) και Tales of Monkey Island (5). Και το Return to Monkey Island όχι μόνο είναι το “Monkey Island 6”, αλλά ο τρόπος με τον οποίο καταφέρνει να συνδέσει τα προηγούμενα παιχνίδια και να εξηγήσει το τρελό τέλος του MI2 (που είχε διχάσει κοινό, κριτικούς, οικογένειες και χώρες το 1991!), είναι από τη μία τόσο αναπάντεχος, και από την άλλη τόσο έξυπνα λογικός, που απορεί κανείς πώς δεν το είχαμε σκεφτεί σε 29 ολόκληρα χρόνια συζητήσεων! Η αρχή λοιπόν, δυνατή και πανέξυπνη. Η συνέχεια όμως;
Η ιστορία του Return to Monkey Island λοιπόν, πραγματεύεται για άλλη μια φορά μια περιπέτεια του διάσημου (ή μήπως όχι και τόσο διάσημου) Guybrush Threepwood. Ενός Guybrush που έχει ζήσει πολλές περιπέτειες και που, πλέον, ξεκάθαρα σε μια κρίση μέσης ηλικίας, αρχίζει να σκέφτεται την παρακαταθήκη του σε ένα κόσμο που ακόμα δεν έχει αναγνωρίσει τα θρυλικά κατορθώματά του. Και ως γνήσιος μεσήλικας και μη έχοντας την επιλογή να αγοράσει κάποιο κάμπριο για να κάνει βόλτες στο Melee Island, αποφασίζει να βρει επιτέλους το θρυλικό μυστικό του Monkey Island, το μυστικό που του διαφεύγει σε όλη του την καριέρα.
Αυτό που θα ακολουθήσει είναι μία κλασική περιπέτεια Monkey Island, με τον γκαφατζή και ακόμα αξιαγάπητο Guybrush να έρχεται για άλλη μια φορά αντιμέτωπος με τον μοχθηρό πειρατή LeChuck στο κυνήγι και των δύο για το μυστικό. Ο κόσμος τους όμως έχει αλλάξει από την πρώτη φορά που διασταύρωσαν τα ξίφη τους. Νέοι, πιο emo/ hipster πειρατές έχουν παραγκωνίσει τους παλιούς, παλιοί εχθροί πλέον έχουν θάψει τον πέλεκυ του πολέμου και παλιοί φίλοι έχουν παροπλιστεί και ζουν νέες καριέρες.
Σε ένα ξεκάθαρο καθρέφτισμα της ίδιας μεσήλικης ζωής των δημιουργών, βλέπουμε την απορία, την απόγνωση, την κατανόηση και το χιούμορ με το οποίο οι μεσήλικες χαρακτήρες μας πλέον αντιμετωπίζουν έναν κόσμο που απειλεί να τους αφήσει πίσω. Δίχως το σενάριο να έχει κάτι το πραγματικά συγκλονιστικό, παραμένει μια ενδιαφέρουσα σπουδή στο σύνδρομο του Peter Pan και του να μη θέλεις να μεγαλώσεις.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι είναι και τέλειο. Το παιχνίδι βασίζεται σε τεράστιο βαθμό στη νοσταλγία. Στη νοσταλγία του Guybrush ναι, αλλά και στη νοσταλγία του παίκτη, σε σημείο που αρχίζεις και βλέπεις στοιχεία υπερβολικού fan-service. Και για τίτλο με βάση τη νοσταλγία, η αρχική scrapbook περίληψη είναι αρκετά ανάλαφρη σε υλικό, μιλώντας κυρίως για το πρώτο Monkey Island και τρέχοντας πολύ γρήγορα από τα επόμενα τέσσερα, αφήνοντας νέους παίκτες με πολλές απορίες και παλιούς παίκτες δίχως εύκολο τρόπο να φρεσκάρουν τη μνήμη τους. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και κάποιες σεναριακές τρύπες από προηγούμενα παιχνίδια, που απλά αγνοούνται, καθώς θα υπάρχουν και άλλες νέες που θα μείνουν δίχως εξήγηση στο τέλος.
Και μιας και είπαμε τέλος, το τέλος του Return to Monkey Island αναμένεται να φτάσει επίπεδα διχασμού παρόμοια με το τέλος του MI2. Είναι βέβαιο ότι πολλοί παίκτες θα το λατρέψουν και θα αναγνωρίσουν απόλυτα το δέσιμό του με το υπόλοιπο παιχνίδι (και θα εκτιμήσουν τα διαφορετικά endings scenes που μπορούν να δουν). Αλλά είναι και εξίσου βέβαιο ότι πολλοί θα βρουν το τέλος ιδιαίτερα απότομο αλλά και επιτηδευμένα γραμμένο. Το πώς θα το αντιμετωπίσει κανείς, εναπόκειται καθαρά στο άτομο, οπότε αυτό μπορεί να δράσει ως ένα μεγάλο θετικό αλλά και ως ένα μεγάλο αρνητικό -ανάλογα με τον παίκτη.
Διχασμός φαίνεται να είναι το υπόγειο ρεύμα που πλέει κάτω από το καράβι του Guybrush γιατί όλοι μάλλον είχατε ακούσει για την τεράστια διαμάχη που υπάρχει εδώ και μήνες στο internet για το νέο art direction. Τα είχαμε συζητήσει ενδελεχώς σε προηγούμενο άρθρο, οπότε δε θα μπούμε σε λεπτομέρειες, αλλά γενικά το internet είχε πάρει φωτιά για το αν το νέο art direction ταιριάζει ή όχι στα πρώτα Monkey Island. Η απάντηση και πάλι έχει να κάνει με τον παίκτη και καμία πλευρά δεν έχει απόλυτο δίκιο ή άδικο.
Αυτό που θα πούμε με σιγουριά πάντως, είναι ότι ο Gilbert είχε δίκιο σε ένα πράγμα: το παιχνίδι δείχνει πολύ πιο όμορφο απ’ ό,τι φαίνεται στις αρχικές φωτογραφίες. Ειδικά στον σχεδιασμό του background art και των περιοχών (παλιών και νέων), το παιχνίδι λάμπει από μεράκι, ποιότητα και αγάπη για το σύμπαν, και η ατμόσφαιρα που χτίζει είναι 100% Monkey Island. Kαι όχι, σίγουρα δε θυμίζει φθηνό flash game. Στους χαρακτήρες η κουβέντα ίσως σηκώνει κάποια παραπάνω συζήτηση (η νοσταλγία μπορεί να κάνει ζημιά) μιας και αν και οι περισσότεροι έχουν αρκετή λεπτομέρεια, το απλοποιημένο animation ταιριάζει μεν με το σχέδιο αλλά προδίδει και κάποιες από τις αδυναμίες σε ορισμένα σχέδια. Ο LeChuck, πάντως, μπορούμε να πούμε ότι έχει το πιο αγαπημένο μας σχέδιο από κάθε άλλο παιχνίδι της σειράς!
Σε αυτό βέβαια ίσως φταίει και το απλά εξαιρετικό voice acting του χαρακτήρα από τον Jess Harnell (γνωστός από ρόλους όπως ο Ironhide στους Transformers ή ο Crash Bandicoot) o οποίος αντικατέστησε τον θρυλικό Earl Boen, αφού ο τελευταίος έχει πλέον βγει στη σύνταξη. Όχι ότι το voice acting των υπολοίπων χαρακτήρων είναι κακό (αν και ποτέ δεν χωνέψαμε ιδιαίτερα την Alexandra Boyd ως Elaine), ειδικά όταν πάρα πολλοί επιστρέφουν από προηγούμενους τίτλους. Απλά η ερμηνεία του Harnell είναι μακράν η κορυφαία στο παιχνίδι.
Σε υψηλό επίπεδο παραμένει και η ενορχήστρωση του παιχνιδιού από τον Michael Land (τον original συνθέτη) αλλά και των Peter McConnell και Clint Bajakian, που και αυτοί συνθέτουν για τη σειρά από το 1991. Δεν υπάρχει κάποιο νέο πραγματικά αξιομνημόνευτο κομμάτι είναι η αλήθεια, αλλά τα remixes και φρεσκαρίσματα των παλιών παραμένουν τόσο “δυνατά” όσο και τότε ενώ τα νέα συμβαδίζουν σε παρόμοιο κλίμα και ατμόσφαιρα.
Καλά όλα αυτά, αλλά πώς τα πάει το Return to Monkey Island στα τμήματα που το κάνουν παιχνίδι και όχι ταινία; Πώς είναι στο gameplay και πώς τα πάει από γρίφους; Σε gameplay, το Return to Monkey Island είναι ένα παραδοσιακό point & click τρίτου προσώπου, ένα είδος το οποίο ακόμα και σήμερα βασίζεται σε πράγματα που ο ίδιος ο Ron Gilbert θέσπισε πριν 35 χρόνια. Αλλά σε αντίθεση με το πρόσφατο Thimbleweed Park (επίσης του Gilbert) που είχε στηθεί ως ξεκάθαρος φόρος τιμής στην παλιά SCUMM Engine, εδώ οι δημιουργοί προσπάθησαν να φρεσκάρουν για άλλη μια φορά το είδος και να μείνουν με ένα πολύ πιο λιτό UI. Η βάση του είναι παρόμοια με άλλων σύγχρονων adventures, αφού αποφεύγει ειδικά UI με επιλογές δράσεων, και ο παίκτης αυτόματα κάνει τις δύο προτεινόμενες αντιδράσεις σε ένα αντικείμενο ανάλογα, με το αριστερό ή δεξί πλήκτρο του mouse.
H μεγάλη αλλαγή είναι ότι όταν πλέον πάμε με το mouse επάνω από κάποιο αντικείμενο, το παιχνίδι δεν αναφέρει απλά τι είναι το αντικείμενο ή απλά φωτίζει τον κέρσορα, αλλά εμφανίζει ένα σχόλιο από επάνω, που εκφράζει με λίγα λόγια το τι σκέφτεται ο Guybrush. H ιδέα αυτή έχει αρκετό ενδιαφέρον και μειώνει αρκετά το exposition στο voice acting, προσφέροντας καλύτερο ρυθμό. Από την άλλη, αυτές οι σκέψεις δίνουν συχνά αρκετά πιο εύκολα τα hints για τα puzzles και παρατηρήσαμε ότι κάνουν το παιχνίδι να γίνεται ελαφρώς πιο εύκολο.
Λόγω αυτού, αλλά και λόγω σχεδιασμού, από άποψης γρίφων το Return to Monkey Island είναι μάλλον το ευκολότερο παιχνίδι της σειράς. Όχι ότι η σειρά είχε ποτέ ιδιαίτερα δύσκολους γρίφους -πλην ορισμένων παράλογων στιγμών (ναι εσένα βλέπουμε ToMI)- ή απλά κακού gameplay (Monkey Kombat κανείς;), απλά εδώ είναι ένα σκαλάκι πιο κάτω, κάνοντας τον τίτλο αρκετά προσβάσιμο. Προς θεού, αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με έναν διαδραστικό περίπατο στο πάρκο. Υπάρχει ακόμα πρόκληση στο παιχνίδι, απλά το φέρνει σε παραπλήσια λογική με το MI1 και τη βαθιά θέληση των δημιουργών να μπορούν όλοι, με λίγη δουλειά, να λύσουν το παιχνίδι, καθώς οι περισσότεροι γρίφοι είναι απόλυτα λογικοί (αρκεί φυσικά να κάνετε τη σύνδεση στο μυαλό σας).
Δεν υπάρχουν πλέον γρίφοι τύπου «rubber chicken with pulley in the middle» και αυτό είναι θετικό! Οι έμπειροι πειρατές, θα επιλέξουν το hard mode με αρκετούς παραπάνω γρίφους, οι νεότεροι το easy mode ενώ και οι δύο μπορούν, αν θέλουν, να χρησιμοποιήσουν ένα πολύ καλογραμμένο in-game hint book αν κολλήσουν κάπου. Σε γενικές γραμμές, η ποιότητα των γρίφων κρίνεται ικανοποιητική, χωρίς όμως να πλησιάζει τις πιο εμβληματικές προσπάθειες της σειράς ή του πλουσιότερου και πιο περίπλοκου Thimbleweed Park.
Αν υπάρχει κάτι που ενοχλεί εδώ, είναι ότι πολλές περιοχές του παιχνιδιού είναι ελάχιστα χρησιμοποιημένες. Ολόκληρα νησιά μπορεί να έχουν 1-2 περιοχές να πας ή να έχουν πολλές αλλά να μη κάνεις τίποτα στις περισσότερες. Είναι σαν οι δημιουργοί να είχαν στο μυαλό τους ένα μεγαλύτερο παιχνίδι και κάποια στιγμή, λόγω χρόνου ή budget, αποφάσιζαν απλά να συμπεριλάβουν μέσα ό,τι art είχαν υλοποιήσει αλλά να μην το χρησιμοποιήσουν με ουσία.
Εν κατακλείδι, είναι το Return to Monkey Island η επιστροφή που θέλαμε και περιμέναμε τόσα χρόνια; Η θριαμβευτική επιστροφή των Grossman & Gilbert που θα μας σώσει από τα πέτρινα χρόνια του MI4 και από το συμπαθητικό μεν αλλά κατώτερο των προκατόχων του δε, MI5; H απάντηση θα κριθεί σε τεράστιο βαθμό από τον κάθε παίκτη. Για έναν νέο στο franchise, είναι ένα καλοφτιαγμένο adventure, με το οποίο θα περάσει 10 ωραίες και διασκεδαστικές ώρες και θα πάρει μια ιδέα τι πάει να πει “Monkey Island”.
Για τους παλαιότερους τώρα, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα δεχθούν το τέλος, από το πόσο μπορούν να βασιστούν στη νοσταλγία ως το βασικό κίνητρο για να προχωρούν, από το αν θα τους κάνει “κλικ” το νέο art direction, αλλά και από το τι απαιτήσεις είχαν χτίσει μέσα στο μυαλό τους για 29 χρόνια, περιμένοντας το επόμενο Monkey Island από τον Gilbert! Όλα αυτά θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στην εμπειρία που θα δεχθείτε και επειδή όλα αυτά είναι υποκειμενικά, κανένας δεν θα μπορεί να σας πει ότι θα έχετε άδικο όπως και αν το δείτε. Αυτό που είναι αντικειμενικό, είναι ότι το Return to Monkey Island είναι ένα πραγματικά αξιόλογο adventure, φτιαγμένο με βαθιά γνώση της σειράς αλλά και του genre, τίτλος που ξεχειλίζει αγάπη και μεράκι.
Ίσως να μην είναι ένα από τα καλύτερα του είδους ή της σειράς, αλλά είναι σίγουρα αξιόλογο σε όλους του τους τομείς και κάτι που αξίζει σίγουρα να παίξει κανείς σήμερα. Και πάνω από όλα, δείχνει περίτρανα πως η ομάδα της Terrible Toybox κατέχει το είδος όσο πολλοί λίγοι στη σημερινή εποχή. Εμείς, σίγουρα θα θέλαμε ένα ακόμα Monkey Island από αυτή την ομάδα, δεν υπάρχει καταλληλότερη για να κρατήσει την πειρατική μας σημαία ψηλά και να μας στείλει ξανά και ξανά σε νέα πέλαγα και περιπέτειες με τον Guybrush και την παρέα του.
Το Return to Monkey Island κυκλοφορεί από τις 19/9/22 για PC και Switch, ενώ αργότερα αναμένεται για PS5, PS4, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από την Devolver Digital.
https://www.gameover.gr/2022/09/27/return-to-monkey-island-review/
Σχόλια