Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο βλέπεις μπροστά σου και κάτω να απλώνονται τα Πόθια, μια θέα καταπληκτική, ένα λιμάνι χωμένο κυριολεκτικά ανάμεσα σε δύο βραχώδη βουνά, που κοιτάζει νότια! Ωραίο μέρος με τα πολύχρωμα σπίτια του το ένα κολλημένο κυριολεκτικά πάνω στο άλλο, αλλά με αίσθηση αέρα.. δεν σε πιάνει ψυχοπλάκωμα!
Είχαμε κλείσει δωμάτιο στο Μασούρι και πήραμε το δρόμο προς τα βόρεια. Ωραία διαδρομή, δεν είχε πολύ κίνηση, όχι μόνο γιατί ήταν πολύ πρωί, διαπιστώσαμε με χαρά ότι γενικότερα το νησί δεν είχε το πήξιμο του Αυγούστου που συναντάς σε άλλα πολυσύχναστα νησιά του Αιγαίου.
Η επιλογή να μείνουμε στο Μασούρι ήταν πολύ σωστή. Ένα καθαρά τουριστικό κομμάτι στην μέση του νησιού, με εύκολη πρόσβαση στην ωραία παραλία του, αλλά και σε όλο το νησί και στο καραβάκι για το μικρό νησί της Τελένδου που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.
Μείναμε σε ένα πολύ ευπρόσωπο και καθαρό ξενοδοχείο με κουζίνα, κλιματισμό και όλα τα απαραίτητα, πάνω από τον κεντρικό δρόμο του Μασουρίου , με 50 ευρώ και με μια καταπληκτική θέα στον κόλπο, στο απέναντι νησάκι της Τελένδου και στο υπέροχο ηλιοβασίλεμα! Δεν το μετανιώσαμε!
Το νησί έχει μια μοναδική και άγρια ομορφιά. Ψηλά βουνά με απότομες πλαγιές που φτάνουν μέχρι την θάλασσα και δημιουργούν κόλπους και μικρές παραλίες, συνθέτουν το τοπίο. Σε αυτές τις απότομες πλαγίες συναντάς κάθε μέρα δεκάδες αναρριχητές από όλες τις χώρες του κόσμου. Το νησί έχει αναδειχτεί σε ένα διεθνές αναρριχητικό κέντρο και τόπο συνάντησης όλων όσων ενδιαφέρονται για το άθλημα αυτό και μαζί με όσους ενδιαφέρονται για τις συγκινήσεις του βυθού και κάνουν καταδύσεις, συνθέτουν το κύριο μέρος του τουριστικού κύματος του νησιού.
Εμείς δυστυχώς δεν ασχολούμαστε με κάποιο από τα δύο αυτά αθλήματα, αλλά αξιοποιήσαμε την ευκαιρία και περάσαμε τις μέρες μας, να περιηγηθούμε γραφικές παραλίες, να κάνουμε μπάνιο σε μοναχικά λιμανάκια, να περπατήσουμε σε ανεμοδαρμένους (μικρούς) λόγους και να αράξουμε σε όμορφα και γραφικά ταβερνάκια για θαλασσινούς μεζέδες και ουζάκι.
Οι προτάσεις μου είναι:
Διαμονή: στην περιοχή Αρμέος, Μασούρι, Μυρτιές διότι υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε όλα τα σημεία του νησιού και έχεις και το βράδυ κάτι να κάνεις. Εμείς μείναμε στο Apollonia Hotel, αλλά και άλλες διαμονές στην περιοχή μου φάνηκαν καλές
Παραλίες: By far η καλύτερη του νησιού είναι η Παλιόνησος. Ο δρόμος έγινε πρόσφατα, νομίζω πριν 2 χρόνια και έτσι υπάρχει οδική πρόσβαση σε ένα κόλπο που παλιότερα πήγαινες μόνο με πλεούμενο. Όμορφη παραλία που κοιτάει νότια, απάνεμη από τα Αυγουστιάτικα μελτέμια, με 3 ταβέρνες που προσφέρουν θαλασσινά και καλομαγειρεμένα ντόπια προϊόντα (κυρίως κατσίκι). Εμείς περάσαμε ωραία και στην παραλία Καλαμιές με παραλιακό μπαράκι σε πειρατικό μοτίβο, λίγο πριν τον Εμπορειό.
Επισκέψεις: Η επίσκεψη μας στον Εμπορειό ήταν μια ωραία εμπειρία. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ήσυχο λιμανάκι – χωριουδάκι στο βόρειο άκρο του νησιού. Κάναμε μπάνιο, ήπιαμε τσικουδιά και φάγαμε χταποδάκι και μαριδάκι. Ωραίο κλίμα είχε και στα Λινάρια στην μέση του νησιού.
Η επίσκεψη στο νησί της Ψερίμου, μισή ώρα με το καραβάκι από την Πόθια, μας άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Όμορφο νησάκι, με παραλίες υπέροχες. Στην παραλία του λιμανιού κάνεις ένα υπέροχο μπάνιο στο γαλάζια νερά της, μόνο όταν δεν έχουν επισκεφθεί το νησί τα δεκάδες στην κυριολεξία τουριστικά πλεούμενα από Κω και Ρόδο, που κατεβάζουν εκατοντάδες τουρίστες και ξαφνικά το νησί αλλοιώνεται και μοιάζει κάτι που δεν είναι! Δεν λέω, από τον τουρισμό ζουν , αλλά αυτή η εικόνα χαλάει ακόμα και την αισθητική. Επιεικώς απαράδεκτη. Εμείς ευτυχώς βρεθήκαμε αρκετές ώρες στο νησί και έτσι το πετύχαμε και χωρίς τους επισκέπτες των τουριστικών. Οι άλλες παραλίες του νησιού μου είπαν ότι είναι εξίσου καλές ή και καλύτερες. Πρέπει να περπατήσεις τουλάχιστον μισή ώρα σε μονοπάτι για να βρεις την κοντινότερη και μεσημεριάτικά μέσα στην ντάλα δεν είχαμε όρεξη να το κάνουμε.
Φαγητό: Μας άρεσε πολύ το φαγητό στον Μαμουζέλο στα Λινάρια. Ωραίοι θαλασσινοί μεζέδες, ακτύπητη σαλάτα μιρμιτζέλι / τοπική σαλάτα με ντομάτα, κρεμμύδι, τοπική μυτζήθρα, μια-δύο παστές σαρδέλες και φυσικά την τοπική κριθαροκουλούρα ( σκληρό κριθαρένιο παξιμάδι σε σχήμα κουλούρας που έπαιρναν μαζί τους στα ταξίδια οι σφουγκαράδες. Τόσο σκληρή που δεν μουχλιαζε και μπορούσαν να την διατηρήσουν και 7 μήνες!). Επίσης πολύ καλό φαγητό στο Αιγαιοπελαγίτικο στο Μασούρι με θέα την Τέλενδο! Μας άρεσε και στο PREGO για ιταλική κουζίνα. Καλό φαγητό είχε και στο Κάστρο στον Εμπορειό. Στην Παλιόνησο ήταν πολύ καλά στον Καλιδώνη, αλλά και στον Νικόλα, που είναι λέει το χειμώνα δάσκαλος στα Πόθια, παίζει και όργανο και λέει ωραίες ιστορίες και έχει φαγητό σπιτικό . Μόνο που η ταβέρνα δεν βλέπει θάλασσα, αλλά είναι μέσα στο χωριό. Όταν λέμε χωριό, εννοούμε χωριό.. με κατσίκες κότες , παραπήγματα-κοτέτσια και άλλα τέτοια… άξιζε που το είδαμε, φτώχια βέβαια, αλλά σε λίγα χρόνια τώρα που έγινε ο δρόμος δεν θα υπάρχουν όλα αυτά, θα είναι εκεί ξενοδοχεία και τουριστικά…
Όσο για το βράδυ, στο Μασούρι, εμάς μας άρεσαν δύο μπαράκια με rock προσέγγιση στην μουσική. Το ένα το έλεγαν Nadir με ωραία θέα στην Τέλενδο, το άλλο δυστυχώς δεν θυμάμαι πως το έλεγαν…
Καλό ήταν και το Bossa, όλα τα λεφτά το μπαλκόνι με θέα στην Τέλενδο.
Γενικά η Κάλυμνος μας άφησε μια ευχάριστη αίσθηση. Δεν είναι για αυτούς που ψάχνουν το κοσμοπολίτικο και το κυριλέ, δεν είναι για αυτούς που ψάχνουν τις μεγάλες αμμώδεις παραλίες με τα θαλάσσια sports, δεν είναι για αυτούς που ψάχνουν βραδυνή ζωή και in clubs. Είναι για αυτούς που θέλουν να δουν φυσικό τοπίο, να ηρεμήσουν, να ξεκουραστούν και να αράξουν…
https://www.travelstories.gr/community/threads/%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%A5%CE%9C%CE%9D%CE%9F%CE%A3-2011.32222/
Σχόλια