Ήλθε η ώρα να ξαναγίνουμε παιδιά με το νέο παιχνίδι Mario!

Αν έχετε διαβάσει το σχετικό άρθρο της Ε3 του καλοκαιριού, μπορεί να θυμάστε πως η δοκιμή του Super Mario 3D World είχε ανατρέψει τη χλιαρή εντύπωση της επίσημης ανακοίνωσής του. Η επαφή μαζί του πρόσφερε τη διαβεβαίωση πως είχες να κάνεις με ένα ακόμη διασκεδαστικό και ποιοτικό τίτλο Mario. Το ερώτημα ήταν πλέον, πόσο καλό θα κατέληγε το τελικό προϊόν. Σχεδόν δέκα σερί ώρες παιχνιδιού μετά, γεμάτες με δακρυσμένα από τα γέλια μάτια, σαγόνια να πέφτουν στο πάτωμα και επιφωνήματα θαυμασμού και χαράς, η μόνη απάντηση που αρμόζει σε αυτή την ερώτηση είναι ένα εμφατικό ΠΟΛΥ. Μα πόσο... «γατόνια» είναι πια οι σχεδιαστές της EAD Tokyo;

 

Μια φορά και ένα καιρό, στο Βασίλειο των Πρήξεις, Σπρήξεις, κάτι τέτοιο

Θα ξεκινήσουμε με κάτι που πρέπει να ενδιαφέρει εμένα και όλους τους άλλους που... εχμ, μόνο εμένα – την ιστορία του Super Mario 3D World. Κάτι σαν φετίχ που διαμορφώθηκε με το πέρασμα του χρόνου, μου αρέσει να παρατηρώ τις ανοησίες που σκέφτονται οι άνθρωποι της Nintendo ως ιστορίες στα παιχνίδια Mariο (ειδικά εκείνα που ΔΕΝ διαπραγματεύονται την καθιερωμένη απαγωγή της πριγκίπισσας Peach), όπως την απελευθέρωση του ονειρόκοσμου στο Super Mario Bros 2, την κλοπή του κάστρου (;) του Mario στο Super Mario Land 2 από τον πρωτοεμφανιζόμενο Wario ή την ιστορία της Rosalina στο Super Mario Galaxy. Στην περίπτωση του Super Mario 3D World έχουμε τις πριγκίπισσες… Sprixie, κοντοπίθαρες νεράιδες που εμφανίζονται ξαφνικά στο Βασίλειο του Μανιταριού μέσα από γυάλινους σωλήνες (παγκόσμια πρωτοτυπία για το σύμπαν του Mario), για να απαχθούν άνευ λόγου και αιτίας από τον παθολογικό απαγωγέα Bowser. Αυτονόητη επιλογή για το μυστακοφόρο υδραυλικό είναι να αφήσει τις ανέσεις του Μανιταρόκοσμου και να τρέξει στο Βασίλειο των Sprixie, προς μια ακόμη αποστολή διάσωσης. Φυσικά όλα αυτά αποτελούν απλά τη δικαιολογία για να ξεκινήσει ο Mario και η κομπανία του τα άλματα και τις χορευτικές φιγούρες σε διαφόρων ειδών πίστες.
Τώρα που αναφερθήκαμε σε ένα από τα φετίχ μου, ας προχωρήσουμε σε πιο σημαντικά θέματα – στο πως παίζεται και το τι «φέρνει στο τραπέζι» το Super Mario 3D World. Αρχικά, παρά τους εμφανείς συνειρμούς με το Super Mario 3D Land και τις διάφορες ομοιότητες με το Super Mario Bros 2, το παιχνίδι αποτελεί στην πραγματικότητα ένα εξωφρενικό, αεικίνητα εφευρετικό αμάλγαμα στοιχείων, ιδεών και προτύπων από ολόκληρη την ιστορία του Super Mario στις κονσόλες. Με το Super Mario 3D World, η EAD Tokyo παίρνει σβάρνα με αξιοθαύμαστη χάρη μια σειρά παιχνιδιών ξεκινώντας από το Mario Bros του 1983 και φτάνοντας στο μόλις προηγούμενο παιχνίδι του στούντιο. Εχθροί που έχουν να φανούν από το Super Mario World, επανέρχονται στην ενεργό δράση. Οι τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες, ο καθένας με λίγο διαφορετικό χειρισμό (ο Mario έρχεται με το κλασικό σετ κινήσεων του, ο Luigi πηδάει πιο ψηλά, η Peach μπορεί να αιωρείται για μερικά δευτερόλεπτα και ο Toad τρέχει πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους) κάνουν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά μετά το Super Mario Bros 2. Τα σκίτσα των χαρακτήρων στα μενού των παιχνιδιών θυμίζουν Super Mario Bros 3. Οι τσουλήθρες του Super Mario 64 επιστρέφουν μαζί με το μουσικό θέμα τους, μετουσιωμένες σε βόλτες πάνω στην πλάτη ενός δεινόσαυρου. Ιδέες παρμένες από τα Super Mario Galaxy γίνονται πίστες, ενώ ένας ολόκληρος κόσμος αφιερώνεται στη Ροζαλίνα και το παρατηρητήριο της. Και βέβαια το Super Mario 3D Land, ο φυσικός πρόγονος του τίτλου, δανείζει τους μηχανισμούς του και τη βασική αίσθηση που παίρνει ο χρήστης από το χειρισμό του Mario, αν και εδώ το παιχνίδι εγκαταλείπει τις φαντεζί κάμερες και τα mini game που προωθούσαν το στερεοσκοπικό εφέ του 3DS και εστιάζει σε μια οπτική που καλύπτει αρκετό από τον περιβάλλοντα χώρο για να είναι εφικτό το τετραπλό παιχνίδι, χωρίς να χάνονται οι παίκτες.

Μην υποψιαστεί βέβαια κανείς πως το SM3DW είναι μια απλή συρραφή παιχνιδιών Mario. Οι σχεδιαστές της Nintendo φαίνεται να το διασκέδασαν διαλέγοντας τα αγαπημένα τους κομμάτια από το ιστορικό παρελθόν του υδραυλικού και μετά άρχισαν να... ψήνουν δεκάδες δημιουργικές ιδέες για το υπόλοιπο περιεχόμενο του παιχνιδιού. Αν το επίκεντρο αυτών των δοκιμών είναι η στολή της γάτας, ίσως το πιο διασκεδαστικό power up που έχουμε δει ποτέ σε παιχνίδι της σειράς, πρόκειται απλά για το κερασάκι σε μια τούρτα της οποίας κάθε συστατικό μοιάζει φρέσκο και λαχταριστό. Από ένα σημείο και μετά, απλά δεν μπορείς να σταματήσεις να παίζεις, περιμένοντας να δεις ποια θα είναι η επόμενη έκπληξη που έχει σκαρφιστεί η δημιουργική ομάδα της Nintendo. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει κανένας τίτλος στην κατηγορία του Super Mario 3D World που να διαθέτει τόση ποικιλία και να παρουσιάζει τόση εφευρετικότητα στο περιεχόμενό του – ακόμη και το Rayman Legends, ίσως το κορυφαίο παιχνίδι platform των τελευταίων χρόνων, επαναλαμβάνει πιο συχνά μοτίβα στο σχεδιασμό των πιστών του. Η τελευταία φορά που παιχνίδι πλατφόρμας μου άφησε παρόμοια αίσθηση ήταν (ναι, καλά μαντέψατε) το Super Mario Galaxy. Το SM3DW πλησιάζει, αλλά μάλλον δεν φτάνει τα δημιουργικά επίπεδα εκείνης της εμπειρίας, για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον γιατί το τετραπλό multiplayer επιβάλλει αναγκαστικά κάποιους σχεδιαστικούς συμβιβασμούς στα επίπεδα του παιχνιδιού για να μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια οθόνη τέσσερις παίκτες και δεύτερον, επειδή δεν υπάρχει εδώ η κεντρική ιδέα του «Mario στο διάστημα», που έδωσε την αφορμή για τόσες «εξωπραγματικές» πίστες και παιχνιδίσματα με τη βαρύτητα.

Απέναντι σε αυτά τα – ας πούμε – πισωγυρίσματα, το SM3DW αντιπαραβάλλει το φανταστικό τετραπλό co-op multiplayer του, και διασκέδαση σε πιο... συμπυκνωμένες δόσεις από ότι στο Super Mario Galaxy. Καταρχάς, με την οπτική στις τρεις διαστάσεις, το παιχνίδι δίνει τον απαραίτητο επιπλέον χώρο δράσης στους παίκτες έτσι ώστε να μην επικρατεί το απόλυτο χάος με παραπάνω από τρεις παίκτες στην πίστα. Το στοιχείο του φιλικού ανταγωνισμού εξακολουθεί να υφίσταται και τροφοδοτεί στιγμές γέλιου, καθώς παρατηρείς τις γκάφες που κάνουν οι συμπαίκτες σου (και εσύ ο ίδιος) προσπαθώντας να φτάσουν πρώτοι στη σημαία του τερματισμού. Η Nintendo ενισχύει αυτό το στοιχείο με μικρές χαριτωμένες πινελιές, όπως συγκρίσεις στατιστικών μετά το τέλος κάθε πίστας, ή μια κορώνα που κερδίζει κάθε φορά ο παίκτης που συγκεντρώνει τους περισσότερους πόντους, την οποία φυσικά μπορείς ευθαρσώς να δοκιμάσεις να κλέψεις. Όσο για τη συμπυκνωμένη του σύνθεση, το SM3DW διαθέτει σαφώς μικρότερες πίστες, αλλά και μικρότερη διάρκεια ζωής από το Super Mario Galaxy. Το μειονέκτημα αυτής της υπόθεσης είναι πως πιθανότατα δεν θα σας πάρει πάνω από 8-10 ώρες για να τελειώσετε το βασικό παιχνίδι, αν και μετά σας περιμένουν (συνεχίζοντας την παράδοση του Super Mario 3D Land) μερικοί επιπλέον κόσμοι που θα προκαλέσουν με τη δυσκολία τους ακόμη και τους πιο σκληρούς βετεράνους του Super Mario. Το σημαντικό πλεονέκτημα ωστόσο είναι πως δεν υπάρχει σχεδόν ούτε... kilobyte ανακυκλωμένου ή επαναλαμβανόμενου περιεχόμενου στο παιχνίδι. Καμία επιστροφή σε περασμένο επίπεδο για επιπλέον προκλήσεις, καμία ανακύκλωση υλικού. Στο SM3DW χοροπηδάς από πίστα σε πίστα με αμείωτους ρυθμούς, κάθε μία και μια νέα, διαφορετική θεματική παιδική χαρά για να διασκεδάσεις για μερικά λεπτά, πριν περάσεις στο επόμενο ευφάνταστο σκηνικό και τις επόμενες εκπλήξεις της EAD Tokyo. Τη μία στιγμή κάνεις πατινάζ στο χιόνι μέσα σε παγοπέδιλο, την άλλη πετάς καβούκια στη θάλασσα, παρατηρώντας τους Koopa Troopa να τρέχουν από πίσω απογοητευμένοι. Τη μια εξερευνάς το εσωτερικό μιας ιαπωνικής παγόδας φορώντας μάσκα Goomba για να μη σε αναγνωρίσουν οι εχθροί, την άλλη παίζεις παιχνίδια σκιών σε στοιχειωμένα σπίτια ή δοκιμάζεις το χάος με έξι κόπιες του χαρακτήρα σου να τρέχουν ταυτόχρονα, εξαιτίας του power up Double Cherry.

Η EAD Tokyo απλώνει παράλληλα τις σχεδιαστικές της δοκιμές σε διάφορες πτυχές του Wii U. Η υλοποίηση του Miiverse βελτιώνεται σε σύγκριση με το NSMBU, με κάθε πίστα να διαθέτει από μία κρυμμένη στάμπα με ασπρόμαυρα σκίτσα, που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να διακοσμήσεις με βινιέτες Mario τα ποσταρίσματα στην κοινότητα του παιχνιδιού. Τα πιο δημοφιλή ποσταρίσματα εμφανίζονται στο τέλος κάθε πίστας, ενώ Mii τριγυρίζουν τους χάρτες του παιχνιδιού για να μοιραστούν σχόλια για το παιχνίδι. Υπάρχει η δυνατότητα επίσης να δεις τον τρόπο που έχουν παίξει άλλοι παίκτες, με τα «φαντάσματά» τους να εμφανίζονται μέσα στα επίπεδα (η λειτουργία ενεργοποιείται μετά την ολοκλήρωση του βασικού παιχνιδιού). Το χειριστήριο αξιοποιείται με διάφορους τρόπους, με επίπεδα να απαιτούν σε σημεία τη χρήση της οθόνης αφής ή ακόμη και του μικροφώνου του Gamepad.  Ακόμη και η «Χρονιά του Luigi» έχει βρει το δρόμο της μέσα στο SM3DW, με το 8μπιτο sprite του Luigi να είναι κρυμμένο σε αμέτρητες γωνιές σε διάφορα επίπεδα του παιχνιδιού και τον παλιό τίτλο «Mario Bros» της Nintendo να εμφανίζεται ως μπόνους, βαφτισμένο πλέον ως «Luigi Bros». Όσο για τον τεχνικό τομέα του SM3DW, το παιχνίδι διαθέτει πανέμορφα χρώματα στα επίπεδα, προσεγμένες υφές και εφέ και εκπληκτική πλαστικότητα στους χαρακτήρες (διατηρώντας ακατέβατα τα 60 καρέ σε ανάλυση 720p) στα γραφικά και φανταστικές μουσικές συνθέσεις που κινούνται μεταξύ τζαζ ακουσμάτων τύπου Big Band και επικών ενορχηστρώσεων συγγενικών με τα Mario Galaxy για τον ήχο.
Κλείνοντας, το Super Mario 3D World είναι κυκλοφορία που αναγκαστικά θα γίνει αντικείμενο σύγκρισης σε πολλά επίπεδα. Στο ιστορικό παρελθόν της σειράς έχει να αντιμετωπίσει τα Super Mario Galaxy, ενώ χρονικά η συγκυρία το φέρνει αντιμέτωπο με τους τίτλους λανσαρίσματος των δύο περιζήτητων συστημάτων νέας γενιάς. Η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει η EAD Tokyo είναι πως έχει να προσφέρει μάλλον το πιο διασκεδαστικό παιχνίδι αυτών των γιορτών. Μπορεί να μη σε εκτοξεύει στο διάστημα, αλλά και το να σε κάνει να νιώθεις σαν μικρό παιδί που χάσκει μπροστά από την τηλεόραση, διασκεδάζοντας σε πολύχρωμους, φανταστικούς κόσμους, ίσως να είναι αρκετό.
Υ.Γ. Α, το SM3DW διαθέτει τον καλύτερο τελικό αρχηγό σε παιχνίδι της σειράς, από την εποχή του Super Mario 64. Θέλετε να δείτε γιατί; Πατήστε εδώ  - ΠΡΟΣΟΧΗ SPOILERS!

ΘΕΤΙΚΑ
Εφευρετικότητα στο σχεδιασμό και ποικιλία στο gameplay του παιχνιδιού. Υπέροχα γραφικά και ήχος. Απίστευτα διασκεδαστικό multiplayer. Έξυπνη χρήση του Miiverse και της διαδικτυακής κοινότητας του παιχνιδιού.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ
Οι πρώτοι 2-3 κόσμοι είναι ίσως λίγο πιο εύκολοι απ’ όσο θα έπρεπε. Δεν διαθέτει την πρωτοτυπία και την... ιδιοφυΐα ενός Mario Galaxy.

http://www.byteme.gr/game-review/super-mario-3d-land