Πιπ Ατον: «Υπάρχουν μικροί Χίτλερ και σήμερα»

Το Bios φιλοξενεί από σήμερα ως τις 21 Απριλίου τον πολυσυζητημένο μονόλογο «Adolf» του βρετανού ηθοποιού Πιπ Ατον

Αν υποθέσουμε ότι κάθε ενσάρκωση κρύβει και κάποια στοιχεία μετενσάρκωσης, τότε ο Πιπ Ατον βούτηξε και κολύμπησε σε πολύ σκοτεινά νερά. Μπαίνει στα ρούχα και στα παπούτσια του Χίτλερ σε μια εποχή ρευστή και γι' αυτό επικίνδυνη να ξυπνήσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος από τον όχι και τόσο βαθύ ύπνο τους.

- Εχετε δεχθεί ποτέ απειλές εξαιτίας αυτού του έργου;

«Δυστυχώς σήμερα οι μικροί Χίτλερ μοιάζουν να παραμονεύουν σε κάθε γωνιά του δρόμου. Σε γενικές γραμμές, οι αντιδράσεις στο έργο είναι υγιείς και πολύ θετικές. Παρ' όλα αυτά, υπήρξε μια φορά που μου επιτέθηκε μια εξαγριωμένη γυναίκα την ώρα που έπαιζα. Και κάπου κάπου κάποιος θα βρεθεί να με βρίσει την ώρα που παίζω. Μόνο μία φορά κινδύνευσε σοβαρά το θέατρο και εγώ, αλλά αυτό συνέβη πριν από αρκετά χρόνια σε μια πόλη γεμάτη ένταση εκείνη την εποχή».

- Αν ο Χίτλερ ήταν ένας απλός άνθρωπος, πώς θα τον περιγράφατε;

«Ο Χίτλερ δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος. Είχε τεράστια γοητεία και έσφυζε από συναίσθημα και πάθος. Είχε τη σατανική ικανότητα να υπνωτίζει και να εμπνέει και  χρησιμοποίησε με μαεστρία όλα τα επικοινωνιακά μέσα της εποχής. Σε μεγάλο βαθμό, το ότι κατάφερε να αποπλανήσει ένα ολόκληρο έθνος οφείλεται σ' αυτό που σήμερα ονομάζουμε χάρισμα. Εκανε την εργατική τάξη της Γερμανίας εκείνης της εποχής να οραματιστεί μια διέξοδο από τη μιζέρια και τις κακουχίες της. Εκ των υστέρων είναι εύκολο να τον δούμε σαν την προσωποποίηση του Διαβόλου. Η αλήθεια όμως είναι ότι λατρεύτηκε σαν Θεός από τους Γερμανούς επειδή τους έλεγε αυτά που ήθελαν να ακούσουν και για αρκετό καιρό τους έπεισε ότι ήταν ο Μεσσίας».

- Ηταν διαταραγμένη προσωπικότητα ή απλά πολύ σίγουρος για το τι ήθελε να κάνει;

«Σίγουρα ήταν διαταραγμένος, έπασχε από μεγαλομανία, αλλά είμαι απολύτως σίγουρος ότι ήξερε ακριβώς τι έκανε. Πίστευε ότι είχε το χρέος να απαλλάξει τον κόσμο από "το καρκίνωμα των Εβραίων" και να ανεβάσει το γερμανικό έθνος σε ύψη δυσθεώρητα».

- Ο Χίτλερ λάτρευε τα σλόγκαν. Πείτε μας μερικά δικά του που κατά την άποψή σας θα μπορούσαν να αποπλανήσουν τον καθένα.

«"Η φύση είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Δεν βλέπω τον λόγο γιατί ο άνθρωπος να μην μπορεί να είναι εξίσου σκληρός με τη φύση". "Δεν έχει σημασία η αλήθεια αλλά η νίκη. Ο νικητής δεν θα ερωτηθεί ποτέ αν είπε την αλήθεια"».

- Πιστεύετε ότι ο Χίτλερ ήταν ένας και μοναδικός ή να φοβόμαστε ότι υπάρχει και κάποιος κλώνος του εκεί έξω;

«Σίγουρα ήταν ένας και μοναδικός, ο σπόρος του ρατσισμού που φύτεψε όμως ζει και βασιλεύει. Πρέπει να είμαστε πάντα σε εγρήγορση, να ξέρουμε ότι υπάρχουν μικροί Χίτλερ και σήμερα και όταν μεγαλώσουν μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι. Οι μέθοδοι χειραγώγησης που χρησιμοποίησε χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά από ηγέτες σε όλον τον κόσμο. Το μήνυμα-προσταγή "ξεφορτωθείτε τους!" - είτε πρόκειται για εβραίους, καθολικούς, μουσουλμάνους είτε για πρόσφυγες, ομοφυλοφίλους κτλ. - "και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος!" είναι ένα μάντρα που ακόμη αντηχεί σε όλον τον κόσμο».

- Στην Ελλάδα βιώνουμε την ανησυχητική άνοδο των ποσοστών της Χρυσής Αυγής. Ταυτόχρονα χώρες που βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική μοίρα από τη δική μας όπως η Φινλανδία αντιμετωπίζουν αντίστοιχους κινδύνους. Τελικά ο εθνικισμός πάει παντού;

«Ο εθνικισμός έχει κερδίσει πολύ έδαφος τα τελευταία χρόνια στη Δύση και τον χωρίζει μια πολύ λεπτή γραμμή από τον φασισμό. Τέτοιου είδους κόμματα ανεβαίνουν όποτε υπάρχει κρίση, κυρίως οικονομική κρίση. Από αυτή την άποψη, ο εθνικισμός όντως πάει παντού. Το ελπιδοφόρο όμως είναι ότι τουλάχιστον τώρα αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο με έναν τρόπο που δεν το είχε καταφέρει ο κόσμος στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Εκτός αν ο φασισμός επιβληθεί από στρατιωτικές δυνάμεις, είμαι απολύτως σίγουρος ότι όσο υπάρχει αληθινή δημοκρατία, η πλειοψηφία ενός λαού δεν θα επιτρέψει ποτέ ξανά τον θρίαμβο ενός φασίστα».

- Τι θα έλεγε ή θα έκανε ο Χίτλερ αν ζούσε σήμερα;

«Θα μας έκανε όλους φίλους στο Facebook! Θα είχε γίνει ειδικός στα social media και θα πλάσαρε το μήνυμά του με πιο έμμεσο και "αποδεκτό" τρόπο. Η ρητορική του θα άλλαζε, αλλά το νόημα και η λύσσα θα ήταν ίδια και απαράλλακτα. Ο λύκος είναι πάντα λύκος, ακόμη κι αν έχει φορέσει στολή προβάτου».

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 18/4/13