Εδώ παρουσιάστηκε από την Κάτια Δανδουλάκη, η οποία μάλιστα είχε χαρακτηρίσει το ρόλο της Κάλλας, από τους πιο σπουδαίους της καριέρας της.
Το Corpus Christi αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα του, το οποίο γράφτηκε το 1997 και παρουσιάστηκε το 1998, δημιουργώντας πανικό και ομίχλη ανάμεσα σε διάφορες οργανώσεις θρησκευόμενων, με αποκορύφωμα τις απειλές κατά της ζωής του συγγραφέα, καταστροφής των θεάτρων σε οποιοδήποτε μέρος έγινε απόπειρα να ανεβαστεί στη σκηνή.
Αντιθέτως με τα υπόλοιπα έργα του Mc Nally που υμνήθηκαν και βραβεύτηκαν από κριτικούς και κοινό, το Corpus Christi, δεν απασχόλησε ιδιαιτέρως ως συγγραφική δημιουργία.
Οι κριτικές που δεν ασχολήθηκαν με το πιασάρικο θέμα, υπέδειξαν απλώς ότι ο συγγραφέας θέλοντας ν’ αναδείξει τα προβλήματα της gay κοινότητας, της οποίας και αποτελεί μέλος, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, επέλεξε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Πολύ μικρή σπορά σε σχέση με τους διθυράμβους και τα βραβεία για τα υπόλοιπα έργα του McNally.
Το συγκεκριμένο λοιπόν έργο, τελικά φαίνεται ότι δεν αποτελεί το masterpiece του αμερικάνου συγγραφέα, ούτε αναδεικνύει καίρια τα προβλήματα ή τις αγωνίες των gay, καθώς οι κριτικοί προτίμησαν να βραβεύσουν για τους παραπάνω λόγους το έργο του "Love! Valour! Compassion!".
Αυτό λοιπόν το έργο, που είναι αμφιλεγόμενο και δεν συγκαταλέγεται στα μεγάλα δημιουργήματα του MacNally επέλεξε να ανεβάσει στη σκηνή η ομάδα Artisan σε σκηνοθεσία του Λαέρτη Βασιλείου.
Εν πάση περιπτώσει, είναι ελεύθερη επιλογή του δημιουργού να επιλέξει ένα έργο που ξέρει ότι εκ των προτέρων θα έχει αντιδράσεις, όπως έγινε και σε Αμερική, Αυστραλία και πάει λέγοντας.
Όπως είναι κι ελεύθερη επιλογή του να ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο, αφήνοντας απ’ έξω όλη τη βραβευμένη δραματουργία του McNally που αναφέρεται στους gay.
Οι αντιδράσεις: Όπως ήταν φυσικό, το Corpus Christi και εδώ ξεσήκωσε μέλη παραεκκλησιαστικών οργανώσεων.
Η Ιερά Σύνοδος μετά από αυτό αρκέστηκε να βγάλει μία ανακοίνωση, αποτρέποντας τους πιστούς από την παρακολούθηση του έργου.
Τα πράγματα βγήκαν εκτός ελέγχου όταν στην όλη υπόθεση μπλέχτηκε και η Χρυσή Αυγή, με έναν βουλευτή μάλιστα να ορύεται, να υβρίζει και να προπηλακίζει έξω από το θέατρο «Χυτήριο», δημιουργώντας σκηνές απείρου κάλλους και «πολιτισμού».
Στην ουσία του θέματος τώρα: Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καλλιτέχνη να ανεβάζει στο σκηνή, όποιο έργο του αρέσει, ακόμη και για να προκαλέσει το κοινό ή να διαφημιστεί επαρκώς.
Είναι όμως και αναγνωρισμένο δικαίωμα του πιστού να απορρίψει ή να μην παρακολουθήσει αυτό το έργο, όταν θεωρεί ότι αυτό προσβάλει την πίστη του.
Ο πιστός δεν έχει καμία υποχρέωση να υποστηρίξει ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα που θεωρεί ότι προσβάλλει τα πιστεύω του. Ομοίως έχει κάθε δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί γι΄ αυτό, σε πλαίσια που δεν εκτρέπονται σε πράξεις βίας ή φανατισμού.
Παρακολούθησα αυτές τις ημέρες να κατατάσσονται όλοι οι χριστιανοί στην ίδια κατηγορία με τους λίγους φανατικούς που δημιούργησαν φασαρίες έξω από το θέατρο.
Μάλιστα, πρώτοι σ’ αυτή την ομογενοποίηση, ήταν εκείνοι που πριν λίγες μέρες με αφορμή τις βιαιότητες για την ταινία που αφορούσε στο Μωάμεθ, ξεσάλωναν και διατράνωναν ότι δεν πρέπει να θεωρούμε όλους τους μουσουλμάνους βίαιους κι επικίνδυνους.
Η ανεξιθρησκία ξέρετε, δεν έχει δύο μέτρα και σταθμά.
Αναφέρεται σε όλα τα θρησκεύματα κι είναι αναγνωρισμένη από όλες τις διακηρύξεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Επίσης, η ανεξιθρησκία δεν αναιρείται από την αθεΐα.
Κανένας ωστόσο δεν έχει δικαίωμα να τραμπουκίσει ή να βιαιοπραγήσει με οποιονδήποτε τρόπο εναντίον του καλλιτέχνη.
Η παρέμβαση της Χρυσής Αυγής θα έπρεπε να ενοχλήσει πρώτα τους πιστούς, γιατί η ιδεολογία της δε συνάδει ως νοητικό οικοδόμημα με την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, που είναι εκ των πραγμάτων αντιρατσιστική και φιλάνθρωπη.
Γι’ αυτό η καταδίκη των επεισοδίων πρώτα από τους πιστούς, απλώς επιβάλλεται.
Για να καταδειχθεί με τον καλύτερο τρόπο, ότι η πλειοψηφία τους δεν είναι δυνατό ν’ ανεχθεί τέτοια φαινόμενα βίας και φανατισμού.
Οι πιστοί λοιπόν, έχουν κάθε δικαίωμα να απορρίψουν το Corpus Christi, αν αυτό επιθυμούν, αλλά έχουν και την υποχρέωση να προστατεύουν το πιστεύω τους από την κατρακύλα στο φανατισμό ή στη σύμπραξη με την κάθε ακραία τάση.
Εξάλλου, η όλη αναστάτωση που δημιουργήθηκε, δικαιολογείται από τις ίδιες τις δηλώσεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, όπως του Χρήστου Παππά στο Extra και ταυτοχρόνως απαντά σε όσους κατηγόρησαν την επίσημη Ιεραρχία ως ηθικό αυτουργό των επεισοδίων: "Πώς οι Συριζαίοι υπερασπίζονται τους μουσουλμάνους; Εμείς γιατί να μην υπερασπιστούμε το Χριστιανισμό;".
Προς άγρα ψήφων λοιπόν, αλλά ξέρετε κάτι;
Τέτοιους υπερασπιστές ο Χριστιανισμός δεν τους χρειάζεται.
Ειρήνη η Κορινθία
http://www.eyedoll.gr/ngine/article/525/corpus-christi-%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%88%CF%8D%CF%87%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B1
Σχόλια