Με τις δυσκολίες να γίνονται πηγή έμπνευσης, το ελληνικό θέατρο ψάχνει λύσεις εκτός συνόρων: Κάπως έτσι βλέπουν και κρίνουν οι Γάλλοι τις κινήσεις και τις εμφανίσεις τριών ομάδων στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Μονοπάτια της Ευρώπης» που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο Παρίσι από το Theatre de la Ville - και ως τις 15 Ιουνίου- , που αφορά στο δίπολο Ελλάδα-Ιταλία.
Οι Blitz, η ομάδα Κανιγκούντα και η Pequod αποτελούν πόλο έλξης για το γαλλικό κοινό που μέσα από τις σκηνικές προτάσεις και τις παραστάσεις τους μελετά τις αντιδράσεις μιας χώρας στην οικονομική κρίση - εθνική και ευρωπαϊκή.
Με το έργο τους «Guns! Guns! Guns!»,(2009) οι Blitz που ιδρύθηκαν το 2004 από τους Γιώργο Βαλέ, Χρήστο Πασσαλή και Αγγελική Παπούλια, καταπιάνονται με το θέμα του ατυχούς συμβάντος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τη χαοτική κατάσταση στην Αθήνα εκείνων των ημερών. «Μέσα από την παράσταση δεν σχολιάζουμε το ίδιο το γεγονός αλλά διασχίζουμε τις μεγάλες ιστορικές στιγμές που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα, από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο ως την πτώση του Τείχους του Βερολίνου», εξηγεί ο Χρ. Πασσαλής ο οποίος ασπάζεται την άποψη ότι όταν όλα γύρω καταρρέουν, πρέπει κι εμείς να δούμε τα πράγματα από την ίδια σκοπιά.
Με το «Πόλις-Κράτος» που σκηνοθετεί ο Γιάννης Λεοντάρης η ομάδα Κανιγκούντα επιχειρεί να μιλήσει για τα «ανείπωτα», γι΄αυτό και «δουλέψαμε πάνω στην Ιστορία για να σχολιάσουμε τη σημερινή έκτακτη κατάσταση της χώρας μας και την κρίση». Η φόρμα του σκηνικού καμπαρέ σε συνδυασμό με ντοκουμέντα και μαρτυρίες γίνεται θέαμα ανοιχτό για τον θεατή.
Με το «Διπλό βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή, η Pequod επέλεξαν έναν πιο προσωπικό τρόπο για να μιλήσουν για την Ελλάδα: Ο ήρωας, ένας έλληνας μετανάστης στη Γερμανία του ΄50 δημιουργεί ένα παράλληλο σύμπαν με το σύγχρονο τοπίο. «Μπορεί να μοιάζει μακρινό, αλλά η περιγραφή της φτώχιας του΄50 είναι σαν να βγήκε από σημερινό δημοσίευμα εφημερίδας», σχολιάζει η Αγγελική Παπαθεμελή, συνιδρύτρια της ομάδας με τον Δημήτρη Ξανθόπουλο.
Για τους Γάλλους η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας αποτυπώνεται θεατρικά με αυτές τις παραστάσεις, αλλά και με το Low Budget Festival ή την κίνηση Μαβίλη στο θέατρο Εμπρός. Παράλληλα όμως η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση - χάρη στην οποία πραγματοποιήθηκε η συμμετοχή των τριών ομάδων στα «Μονοπάτια της Ευρώπης» ολοκληρώνει το αντιφατικό σκηνικό. «Με την τέχνη μας θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση», λένε ηθοποιοί και σκηνοθέτες. «Οταν βρεθείς στο αδιέξοδο, αναζητάς διέξοδο», καταλήγουν....
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=461052&h1=true
Με τις δυσκολίες να γίνονται πηγή έμπνευσης, το ελληνικό θέατρο ψάχνει λύσεις εκτός συνόρων: Κάπως έτσι βλέπουν και κρίνουν οι Γάλλοι τις κινήσεις και τις εμφανίσεις τριών ομάδων στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Μονοπάτια της Ευρώπης» που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο Παρίσι από το Theatre de la Ville - και ως τις 15 Ιουνίου- , που αφορά στο δίπολο Ελλάδα-Ιταλία.
Οι Blitz, η ομάδα Κανιγκούντα και η Pequod αποτελούν πόλο έλξης για το γαλλικό κοινό που μέσα από τις σκηνικές προτάσεις και τις παραστάσεις τους μελετά τις αντιδράσεις μιας χώρας στην οικονομική κρίση - εθνική και ευρωπαϊκή.
Με το έργο τους «Guns! Guns! Guns!»,(2009) οι Blitz που ιδρύθηκαν το 2004 από τους Γιώργο Βαλέ, Χρήστο Πασσαλή και Αγγελική Παπούλια, καταπιάνονται με το θέμα του ατυχούς συμβάντος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τη χαοτική κατάσταση στην Αθήνα εκείνων των ημερών. «Μέσα από την παράσταση δεν σχολιάζουμε το ίδιο το γεγονός αλλά διασχίζουμε τις μεγάλες ιστορικές στιγμές που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα, από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο ως την πτώση του Τείχους του Βερολίνου», εξηγεί ο Χρ. Πασσαλής ο οποίος ασπάζεται την άποψη ότι όταν όλα γύρω καταρρέουν, πρέπει κι εμείς να δούμε τα πράγματα από την ίδια σκοπιά.
Με το «Πόλις-Κράτος» που σκηνοθετεί ο Γιάννης Λεοντάρης η ομάδα Κανιγκούντα επιχειρεί να μιλήσει για τα «ανείπωτα», γι΄αυτό και «δουλέψαμε πάνω στην Ιστορία για να σχολιάσουμε τη σημερινή έκτακτη κατάσταση της χώρας μας και την κρίση». Η φόρμα του σκηνικού καμπαρέ σε συνδυασμό με ντοκουμέντα και μαρτυρίες γίνεται θέαμα ανοιχτό για τον θεατή.
Με το «Διπλό βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή, η Pequod επέλεξαν έναν πιο προσωπικό τρόπο για να μιλήσουν για την Ελλάδα: Ο ήρωας, ένας έλληνας μετανάστης στη Γερμανία του ΄50 δημιουργεί ένα παράλληλο σύμπαν με το σύγχρονο τοπίο. «Μπορεί να μοιάζει μακρινό, αλλά η περιγραφή της φτώχιας του΄50 είναι σαν να βγήκε από σημερινό δημοσίευμα εφημερίδας», σχολιάζει η Αγγελική Παπαθεμελή, συνιδρύτρια της ομάδας με τον Δημήτρη Ξανθόπουλο.
Για τους Γάλλους η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας αποτυπώνεται θεατρικά με αυτές τις παραστάσεις, αλλά και με το Low Budget Festival ή την κίνηση Μαβίλη στο θέατρο Εμπρός. Παράλληλα όμως η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση - χάρη στην οποία πραγματοποιήθηκε η συμμετοχή των τριών ομάδων στα «Μονοπάτια της Ευρώπης» ολοκληρώνει το αντιφατικό σκηνικό. «Με την τέχνη μας θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση», λένε ηθοποιοί και σκηνοθέτες. «Οταν βρεθείς στο αδιέξοδο, αναζητάς διέξοδο», καταλήγουν....
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=461052&h1=true
Σχόλια