Της Mrs Off - Ειρήνης της Κορινθίας
Η μεγαλύτερη υποκρισία που ακούστηκε αυτές τις ημέρες, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί για την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο.
Ειδικά από τους εκπροσώπους του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και των υποστηρικτών τους.
Συναισθηματικά κι εγώ απογοητεύθηκα και πειράχθηκα.
Λογικά όμως;…Θα έπρεπε να το περιμένω.
Λίγο πέρα από τη μύτη μας αν κοιτάξουμε, θα δούμε ότι τέτοια φαινόμενα δεν αποτελούν ελληνικό «φρούτο».
Στην Ευρώπη είναι διαπιστωμένη η άνοδος της άκρας δεξιάς.
Κόμματα ανάλογης ιδεολογίας βλέπουν τα ποσοστά τους να εκτινάσσονται σε χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία, ακόμη και η Ολλανδία. Κύρια ρητορική τους φυσικά, το μένος κατά των μεταναστών και η υπόσχεση προς ψηφοφόρους ότι θα καθαρίσουν τη χώρα απ’ αυτούς.
Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, το φαινόμενο της άκρας δεξιάς έφτασε να έχει κοινοβουλευτική υπόσταση, όχι απλώς γιατί οι συμπολίτες μας είναι αμνήμονες, απαίδευτοι, ακαλλιέργητοι ή απλώς ηλίθιοι.
Δε θα διαφωνήσω. Προφανώς είναι όλα αυτά μαζί.
Δε θα κατηγορήσω όμως, μόνο αυτούς. Θα επιμερίσω τις ευθύνες και σε εκείνους που με την πολιτική τους οδήγησαν ένα μέρος των ψηφοφόρων να επιλέξουν τα άκρα, χωρίς να καταλαβαίνουν και οι ίδιοι τις συνέπειες και την ερμηνεία της επιλογής τους.
Η πολιτική που οδηγεί μία κοινωνία ολόκληρη σε σταδιακή οικονομική εξαθλίωση, με μαθηματική ακρίβεια θα θερίσει ό,τι έσπειρε.
Πώς θα τα βγάλει πέρα η κοινωνία αυτή με τη φτώχεια;
Η απάντηση είναι απλή: Κατασκευάζοντας το δικαίωμα να αναζητήσει ενόχους, εχθρούς και να στραφεί στα εύκολα θύματα. Στον ξένο, το μετανάστη που θα «φάει» τις δουλειές, που είναι υπεύθυνος για την εγκληματικότητα.
Το πολιτικό σύστημα που κραύγαζε ωστόσο για την αύξηση της ακροδεξιάς αυτές τις ημέρες, δεν ανέφερε ποτέ ένα οργανωμένο σχέδιο πάταξης της εγκληματικότητας, είτε αυτή ήταν εγχώρια, είτε εισαγόμενη.
Κάποιες «σκούπες» μόνο, λες και οι άνθρωποι είναι σκουπίδια και κάποιους ωραιότατους και σικάτους χώρους υποδοχής (!) όταν το θέμα έφτασε στο απροχώρητο.
Πώς περιμένουμε λοιπόν ν’ αντιδράσει ένας άνθρωπος που σταδιακά τοποθετείται στο περιθώριο της κοινωνίας, με τις ευλογίες των κυβερνώντων;
Ποια θα είναι η επιλογή εκείνου που στερείται συνεχώς και περισσότερα;
Πού θα στραφεί όποιος νοιώθει απροστάτευτος;
Στο άκρο.
Σ’ ένα άκρο που του προσφέρει τον «εχθρό» που τόσο έχει ανάγκη, αλλά και τη λύση.
Σ’ ένα άκρο ελιτίστικο που του υπόσχεται μία ταυτότητα και ένα ιδανικό, όταν γύρω του έρχεται αντιμέτωπος με πολιτικούς «κλέφτες», με πολιτικούς που τον απογοήτευσαν, δημιουργώντας μία εικονική πραγματικότητα.
Σ’ ένα άκρο που τον κάνει να νοιώθει σημαντικός, ανώτερος από τους άλλους, όταν η ψυχολογία του έχει καταρρακωθεί από την απραξία της ανεργίας.
Ας μη στρουθοκαμηλίζουμε λοιπόν, είναι όχι μόνο ανώφελο, αλλά κυρίως παραπλανητικό.
Οι άνθρωποι αυτοί, που σήμερα δικαίως τους κατηγορούμε για την ψήφο τους, για άλλη μία φορά πιάστηκαν θύματα του συστήματος. Ενός συστήματος που τόσα χρόνια έπαιζε με την έλλειψη κριτικής σκέψης και όχι με την ανάγκη για βόλεμα του Έλληνα.
Η καραμέλα αυτή εμένα δε με ικανοποιεί πλέον.
Ο Έλληνας δεν υποφέρει γιατί ήταν βολεμένος ή τεμπέλης. Υποφέρει γιατί δεν σκέφτηκε ποτέ. Άφησε κάποια λαμόγια να αποφασίσουν για την τύχη του. Αυτά τα λαμόγια που σήμερα τον έσπρωξαν στην επιλογή της ακροδεξιάς, με την κακοδιαχείριση τους.
Όσοι διαμαρτύρονται και εξίστανται με βδελυγμία για την άνοδο της ακροδεξιάς, ας σταματήσουν να υποστηρίζουν το υπάρχον σύστημα.
Αποτελεί εγγύηση για την άνοδό της.
http://eyedoll.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1329%3A%CE%97-%CE%A7%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE-%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-Mrs-Off&Itemid=102
Σχόλια