Οικογένεια σε (οικονομική) κρίση!
Ακόμα κι η πιο δεμένη οικογένεια ρυθμίζεται εδώ και χρόνια από τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ετσι μια κάποια επιδεξιότητα για να εξηγήσουμε την κρίση στα βλαστάρια μας κρίνεται αναγκαία...
Της Γκρέτας Λυμπεροπούλου
Πλανάται πλάνην οικτρά όποιος γονιός βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι το μικρό παιδί του δεν έχει πάρει χαμπάρι την οικονομική κρίση, επειδή προς το παρόν εκείνος αισθάνεται οικονομικά εύρωστος. Τέτοιες υπερφίαλες συμπεριφορές μάς έφτασαν έως εδώ: ο οικογενειάρχης δανειζόταν προκειμένου να εξασφαλίσει καταναλωτικά αγαθά στα παιδιά του, αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να υποσκάπτει το μέλλον τους. Οφείλουμε λοιπόν να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ότι τα λεφτά τελείωσαν. Ετσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα - που λέει και το τραγούδι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, έχουμε χρέος να τα προετοιμάσουμε για τα δύσκολα χρόνια που θα ζήσουν. Επειδή το οικονομικό χάος θα είναι η κυριότερη κληρονομιά που θα τους αφήσουμε, τουλάχιστον ας μη δίνουμε μια ψεύτικη εικόνα για να μην τα πληγώσουμε, διότι μοιραία θα αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Τα δε πολύ «προστατευμένα» παιδιά θα εξελιχθούν στους πιο ευάλωτους πολίτες του κόσμου.
Σε μερικά χρόνια θα αντιληφθούμε πλήρως και τις δημογραφικές επιπτώσεις αυτής της κρίσης. Ηδη σήμερα τα ενήλικα παιδιά αρνούνται να φύγουν από το πατρικό τους σπίτι και να αναλάβουν τα έξοδα μιας ανεξάρτητης διαβίωσης. Αρνούνται επίσης να παντρευτούν, να προγραμματίσουν μια έγκαιρη τεκνοποίηση, να επωμιστούν βάρη ανάλογα με εκείνα που κάνουν τους γονείς τους να λυγίζουν.
Η τριβή με το χρήμα και η εξοικείωση με τη διαχείριση των εσόδων είναι λοιπόν απαραίτητα όπλα. Αναγκαία κρίνεται επίσης η εξάσκηση στην ιεράρχηση προτεραιοτήτων και στην υπευθυνότητα. Ετσι, αν είμαστε γονείς με μικρά παιδιά, καλό είναι να εφαρμόσουμε τις πιο κάτω αρχές το συντομότερο δυνατόν:
1. Είμαστε ειλικρινείς με κάθε δεδομένο, ώστε να μην πιαστούμε αργότερα επ' αυτοφώρω να λέμε ψέματα.
2. Για κάθε κακό νέο ψάχνουμε για μια καλή επίπτωση, έστω μελλοντική.
3. Για κάθε περικοπή ψυχαγωγίας προτείνουμε ανέξοδες οικογενειακές δραστηριότητες.
4. Δίνουμε το παράδειγμα της μετρημένης καταναλωτικής ζωής με τις προσωπικές επιλογές/θυσίες μας.
5. Αφήνουμε πάντα υπονοούμενα ελπίδας για επερχόμενη και θεαματική βελτίωση της ζωής.
6. Με κάθε ευκαιρία στηλιτεύουμε την εμμονή του σύγχρονου ανθρώπου στην καταναλωτική πολυτέλεια και στην έλλειψη ουσιαστικών επιδιώξεων.
ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ;
Η ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ
Don't: «Λόγω της οικονομικής κρίσης, θα αρχίσουμε να κόβουμε από τα παιχνίδια διότι είναι πολυτέλεια».
Do: «Εχουμε αρκετά παιχνίδια και πρέπει να τα αξιοποιούμε περισσότερο. Φέρνοντας νέα, δεν ευχαριστιέσαι αυτά που έχεις».
Η ΠΑΥΣΗ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
Don't: «Επειδή δεν έχουμε περίσσευμα χρημάτων, θα πρέπει να σταματήσεις τις προπονήσεις/τη μουσική/τον χορό σου».
Do: «Χρειάζεται να κάνουμε οικονομία δυνάμεων στην τσέπη μας. Γι' αυτό θα διακόψουμε όλοι κάποιες δραστηριότητες που μας ευχαριστούν και θα τις επανεξετάσουμε σε λίγο καιρό».
Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΓΟΝΕΑ
Don't: «Με διώξανε από τη δουλειά μου. Ετσι, τώρα δεν έχουμε πλέον χρήματα για να κάνουμε όλα αυτά που θέλουμε».
Do: «Η δουλειά στο γραφείο δεν πήγαινε όσο καλά θα θέλαμε. Γι' αυτό μερικοί συνεργάτες θα σταματήσουμε και θα κάνουμε λίγο υπομονή μέχρι να βρούμε κάτι πιο ασφαλές, σταθερό και κερδοφόρο».
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_womgossip_1_27/05/2010_339623
Ναι... Οπότε είναι προτιμότερο τα παιδιά να μάθουν να ζουν σαν φτωχά! Μωρέ, τι μας λες;
Ακόμα κι η πιο δεμένη οικογένεια ρυθμίζεται εδώ και χρόνια από τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ετσι μια κάποια επιδεξιότητα για να εξηγήσουμε την κρίση στα βλαστάρια μας κρίνεται αναγκαία...
Της Γκρέτας Λυμπεροπούλου
Πλανάται πλάνην οικτρά όποιος γονιός βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι το μικρό παιδί του δεν έχει πάρει χαμπάρι την οικονομική κρίση, επειδή προς το παρόν εκείνος αισθάνεται οικονομικά εύρωστος. Τέτοιες υπερφίαλες συμπεριφορές μάς έφτασαν έως εδώ: ο οικογενειάρχης δανειζόταν προκειμένου να εξασφαλίσει καταναλωτικά αγαθά στα παιδιά του, αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να υποσκάπτει το μέλλον τους. Οφείλουμε λοιπόν να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ότι τα λεφτά τελείωσαν. Ετσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα - που λέει και το τραγούδι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, έχουμε χρέος να τα προετοιμάσουμε για τα δύσκολα χρόνια που θα ζήσουν. Επειδή το οικονομικό χάος θα είναι η κυριότερη κληρονομιά που θα τους αφήσουμε, τουλάχιστον ας μη δίνουμε μια ψεύτικη εικόνα για να μην τα πληγώσουμε, διότι μοιραία θα αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Τα δε πολύ «προστατευμένα» παιδιά θα εξελιχθούν στους πιο ευάλωτους πολίτες του κόσμου.
Σε μερικά χρόνια θα αντιληφθούμε πλήρως και τις δημογραφικές επιπτώσεις αυτής της κρίσης. Ηδη σήμερα τα ενήλικα παιδιά αρνούνται να φύγουν από το πατρικό τους σπίτι και να αναλάβουν τα έξοδα μιας ανεξάρτητης διαβίωσης. Αρνούνται επίσης να παντρευτούν, να προγραμματίσουν μια έγκαιρη τεκνοποίηση, να επωμιστούν βάρη ανάλογα με εκείνα που κάνουν τους γονείς τους να λυγίζουν.
Η τριβή με το χρήμα και η εξοικείωση με τη διαχείριση των εσόδων είναι λοιπόν απαραίτητα όπλα. Αναγκαία κρίνεται επίσης η εξάσκηση στην ιεράρχηση προτεραιοτήτων και στην υπευθυνότητα. Ετσι, αν είμαστε γονείς με μικρά παιδιά, καλό είναι να εφαρμόσουμε τις πιο κάτω αρχές το συντομότερο δυνατόν:
1. Είμαστε ειλικρινείς με κάθε δεδομένο, ώστε να μην πιαστούμε αργότερα επ' αυτοφώρω να λέμε ψέματα.
2. Για κάθε κακό νέο ψάχνουμε για μια καλή επίπτωση, έστω μελλοντική.
3. Για κάθε περικοπή ψυχαγωγίας προτείνουμε ανέξοδες οικογενειακές δραστηριότητες.
4. Δίνουμε το παράδειγμα της μετρημένης καταναλωτικής ζωής με τις προσωπικές επιλογές/θυσίες μας.
5. Αφήνουμε πάντα υπονοούμενα ελπίδας για επερχόμενη και θεαματική βελτίωση της ζωής.
6. Με κάθε ευκαιρία στηλιτεύουμε την εμμονή του σύγχρονου ανθρώπου στην καταναλωτική πολυτέλεια και στην έλλειψη ουσιαστικών επιδιώξεων.
ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ;
Η ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ
Don't: «Λόγω της οικονομικής κρίσης, θα αρχίσουμε να κόβουμε από τα παιχνίδια διότι είναι πολυτέλεια».
Do: «Εχουμε αρκετά παιχνίδια και πρέπει να τα αξιοποιούμε περισσότερο. Φέρνοντας νέα, δεν ευχαριστιέσαι αυτά που έχεις».
Η ΠΑΥΣΗ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
Don't: «Επειδή δεν έχουμε περίσσευμα χρημάτων, θα πρέπει να σταματήσεις τις προπονήσεις/τη μουσική/τον χορό σου».
Do: «Χρειάζεται να κάνουμε οικονομία δυνάμεων στην τσέπη μας. Γι' αυτό θα διακόψουμε όλοι κάποιες δραστηριότητες που μας ευχαριστούν και θα τις επανεξετάσουμε σε λίγο καιρό».
Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΓΟΝΕΑ
Don't: «Με διώξανε από τη δουλειά μου. Ετσι, τώρα δεν έχουμε πλέον χρήματα για να κάνουμε όλα αυτά που θέλουμε».
Do: «Η δουλειά στο γραφείο δεν πήγαινε όσο καλά θα θέλαμε. Γι' αυτό μερικοί συνεργάτες θα σταματήσουμε και θα κάνουμε λίγο υπομονή μέχρι να βρούμε κάτι πιο ασφαλές, σταθερό και κερδοφόρο».
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_womgossip_1_27/05/2010_339623
Ναι... Οπότε είναι προτιμότερο τα παιδιά να μάθουν να ζουν σαν φτωχά! Μωρέ, τι μας λες;
Σχόλια