Προς εκλογές... Σκέψεις...

Αναδημοσιεύω σημεία από την αλληλογραφία που αντάλλεξα με έναν καλό φίλο από τα παληά και συγκινήθηκα. Δυστυχώς, έχει δίκηο. Οι σκέψεις δικές σας:

Έτσι είναι τα πράγματα δυστυχώς.
Όλα για την πάρτυ τους και καρφί δεν τους καίγεται... άλλωστε σε μερικά χρόνια θα τα έχουμε ξεχάσει όπως έλεγαν και τότε με το ξεκίνημα του Σκοπιανού. Όταν οι Γιουγκοσλάβοι μας έλεγαν να μοιραστούμε τη χώρα δεν θέλαμε. Το παίξαμε υπεράνω....
Δυστυχώς το να κάθεσαι στ αυγά σου σημαίνει πως κινδυνεύεις και γι αυτά που έχεις. Έτσι έχει η σύγχρονη Πολιτική.

Θυμάμαι κάποτε με σταμάτησε στο δρόμο ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου (απέναντι απο το πολυτεχνείο) να με ρωτήσει που είναι η οδός Στουρνάρη... Λίγους μήνες αργότερα ο μπαμπάς του τον έβαλε υπουργό παιδείας!
Ο άλλος πήρε τη θέση λόγω του θείου του.
Βλέπω καθημερινά επιχειρήσεις που δουλεύουν παιδιά και ανήψια αλλα μερικά μαγαζιά είναι νοικοκοιρεμένα.

Καλά κάνεις και φεύγεις έξω, η καρδιά της Ελλάδας πάντα έξω κτύπαγε. Μετά το Βυζάντιο ουσιαστικά δεν υπάρχει Ελλάς ως χώρος, μόνο η ιδέα έχει μείνει κι αυτή σε λίγους.
Το "ωραίος ως Έλλην" το θυμάσαι? Αν ρωτήσεις έξω για τους Έλληνες θα ακούσεις διάφορα. Κι όμως ξέρουμε μέσα μας πως ο έλληνας δεν είναι αυτό που θέλουν να μας κάνουν.
Δυστυχώς το παιχνίδι είναι γενικό. Σε όλες τις χώρες υπάρχει παραλογισμός. Άλλοι λένε πως φταίνε οι μασώνοι, άλλοι οι εβραίοι, άλλοι οι ...εξωγήινοι!
Σημασία έχει όσοι μπορούμε να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι και ψυχές ασπίλωτες (όσο μπορούμε).

Υπάρχει Ελλάς; Αχ...