Αθήνα
Έναν αιώνα νωρίτερα -και όχι το 1613 π.Χ.- τοποθετεί ο Δανός καθηγητής Βάλτερ Φρίντριχ την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, γεγονός που αλλάζει το σύστημα χρονολόγησης του αρχαίου κόσμου γύρω από τη Μεσόγειο.
Το παραπάνω συμπέρασμα προέκυψε μετά τη χρονολόγηση με ραδιοϊσότοπα δύο κλαδιών ελιάς που βρέθηκαν απανθρακωμένα από την έκρηξη του ηφαιστείου.Σύμφωνα με τα Νέα, ερωτήματα όπως πώς ήταν το τοπίο της Σαντορίνης πριν από την καταστροφή, πώς σχηματίσθηκε το στρογγυλό αρχικά ηφαιστειογενές νησί, πώς χάθηκαν τα 2/3 της γης στη μεγάλη έκρηξη του 1613 π.Χ. και πώς σχηματίσθηκε η ηφαιστειακή λεκάνη ή καλντέρα που φθάνει σε βάθος μερικών εκατοντάδων μέτρων κ.λπ. απασχολούν εδώ και τριάντα τρία χρόνια τον Δανό καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Άαρχους.
Στο διάστημα αυτών των χρόνων ο δρ Φρίντριχ απάντησε σε πολλά από τα ερωτήματα που απασχολούσαν τους ερευνητές. Το 1988 ανακοίνωσε ότι μια ρηχή καλντέρα σχηματίστηκε 13.000 χρόνια πριν από τη μεγάλη έκρηξη που εξαφάνισε τον μινωικό πολιτισμό και υποστήριξε ότι η καλντέρα εικονίζεται στην «τοιχογραφία του στόλου», όπου εικονίζεται κι ένα κατοικημένο νησί.
Η μεγάλη στιγμή για τον Δανό επιστήμονα ήρθε το 2003 όταν σ' ένα απομονωμένο σημείο στο εσωτερικό της καλντέρας, σε υψόμετρο 150 μέτρα από τη θάλασσα, ανακαλύφθηκε ένα απανθρακωμένο κλαδί ελιάς. «Επειδή το απανθρακωμένο δένδρο ήταν ζωντανό τη στιγμή της καταστροφής και έσωζε τους 72 δακτυλίους ανάπτυξης, ήταν δυνατή η ακριβής χρονολόγησή του» λέει ο Βάλτερ Φρίντριχ και προσθέτει:
«Είχαμε πλέον υλικό από τη στιγμή της έκρηξης που επέτρεψε τη χρονολόγησή του. Το υπόλοιπο δένδρο έχει χαθεί λόγω της διάβρωσης του εδάφους. Βρέθηκαν όμως κάτω από το δένδρο φύλλα ελιάς. Στην ανασκαφή που ακολούθησε, αποκαλύφθηκαν κεραμική και ένα πηγάδι. Ανακαλύφθηκε ακόμη ένα δεύτερο δένδρο σε απόσταση εννέα μέτρων. Το κλαδί είχε σαράντα ετήσιους αυξητικούς δακτυλίους και δεν έχει χρονολογηθεί πλήρως. Σύμφωνα όμως με τις πρώτες ενδείξεις επιβεβαιώνονται πλήρως οι χρονολογίες του πρώτου ευρήματος».
«Επειδή η τέφρα της έκρηξης απλώθηκε σε όλη τη γύρω περιοχή, τη Μινωική Κρήτη, τη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, τις ακτές της Συρίας και συναντάται στα εκεί αρχαιολογικά στρώματα, είναι σημαντικό να έχουμε ένα στρώμα της προϊστορίας των τόπων που να έχει χρονολογηθεί με απόλυτο τρόπο, όπως είναι αυτός των φυσικών μετρήσεων» υποστηρίζει ο καθηγητής, σημειώνοντας πως το πόρισμα της ερευνητικής ομάδας του έχει γίνει δεκτό από τον ανασκαφέα της Σαντορίνης καθηγητή Χρίστο Ντούμα.
Newsroom ΔΟΛ
Έναν αιώνα νωρίτερα -και όχι το 1613 π.Χ.- τοποθετεί ο Δανός καθηγητής Βάλτερ Φρίντριχ την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, γεγονός που αλλάζει το σύστημα χρονολόγησης του αρχαίου κόσμου γύρω από τη Μεσόγειο.
Το παραπάνω συμπέρασμα προέκυψε μετά τη χρονολόγηση με ραδιοϊσότοπα δύο κλαδιών ελιάς που βρέθηκαν απανθρακωμένα από την έκρηξη του ηφαιστείου.Σύμφωνα με τα Νέα, ερωτήματα όπως πώς ήταν το τοπίο της Σαντορίνης πριν από την καταστροφή, πώς σχηματίσθηκε το στρογγυλό αρχικά ηφαιστειογενές νησί, πώς χάθηκαν τα 2/3 της γης στη μεγάλη έκρηξη του 1613 π.Χ. και πώς σχηματίσθηκε η ηφαιστειακή λεκάνη ή καλντέρα που φθάνει σε βάθος μερικών εκατοντάδων μέτρων κ.λπ. απασχολούν εδώ και τριάντα τρία χρόνια τον Δανό καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Άαρχους.
Στο διάστημα αυτών των χρόνων ο δρ Φρίντριχ απάντησε σε πολλά από τα ερωτήματα που απασχολούσαν τους ερευνητές. Το 1988 ανακοίνωσε ότι μια ρηχή καλντέρα σχηματίστηκε 13.000 χρόνια πριν από τη μεγάλη έκρηξη που εξαφάνισε τον μινωικό πολιτισμό και υποστήριξε ότι η καλντέρα εικονίζεται στην «τοιχογραφία του στόλου», όπου εικονίζεται κι ένα κατοικημένο νησί.
Η μεγάλη στιγμή για τον Δανό επιστήμονα ήρθε το 2003 όταν σ' ένα απομονωμένο σημείο στο εσωτερικό της καλντέρας, σε υψόμετρο 150 μέτρα από τη θάλασσα, ανακαλύφθηκε ένα απανθρακωμένο κλαδί ελιάς. «Επειδή το απανθρακωμένο δένδρο ήταν ζωντανό τη στιγμή της καταστροφής και έσωζε τους 72 δακτυλίους ανάπτυξης, ήταν δυνατή η ακριβής χρονολόγησή του» λέει ο Βάλτερ Φρίντριχ και προσθέτει:
«Είχαμε πλέον υλικό από τη στιγμή της έκρηξης που επέτρεψε τη χρονολόγησή του. Το υπόλοιπο δένδρο έχει χαθεί λόγω της διάβρωσης του εδάφους. Βρέθηκαν όμως κάτω από το δένδρο φύλλα ελιάς. Στην ανασκαφή που ακολούθησε, αποκαλύφθηκαν κεραμική και ένα πηγάδι. Ανακαλύφθηκε ακόμη ένα δεύτερο δένδρο σε απόσταση εννέα μέτρων. Το κλαδί είχε σαράντα ετήσιους αυξητικούς δακτυλίους και δεν έχει χρονολογηθεί πλήρως. Σύμφωνα όμως με τις πρώτες ενδείξεις επιβεβαιώνονται πλήρως οι χρονολογίες του πρώτου ευρήματος».
«Επειδή η τέφρα της έκρηξης απλώθηκε σε όλη τη γύρω περιοχή, τη Μινωική Κρήτη, τη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, τις ακτές της Συρίας και συναντάται στα εκεί αρχαιολογικά στρώματα, είναι σημαντικό να έχουμε ένα στρώμα της προϊστορίας των τόπων που να έχει χρονολογηθεί με απόλυτο τρόπο, όπως είναι αυτός των φυσικών μετρήσεων» υποστηρίζει ο καθηγητής, σημειώνοντας πως το πόρισμα της ερευνητικής ομάδας του έχει γίνει δεκτό από τον ανασκαφέα της Σαντορίνης καθηγητή Χρίστο Ντούμα.
Newsroom ΔΟΛ
Σχόλια