Από αυτήν την άποψη ήταν μάλλον λογικό να προκύπτει το παράπονο πως, μέχρι τώρα δεν είχαμε μια αναβίωση ή έστω μια καλή επαναφορά από τη βιβλιοθήκη της Konami. Μην ξεχνάμε πως η Silent Hill HD Collection δεν ήταν και ο καλύτερος φόρος τιμής για δύο από τα σημαντικότερα παιχνίδια της σειράς και του είδους γενικότερα.
Όταν ανακοινώθηκε το remake του Silent Hill 2, σε συνεργασία με τη Bloober Team, η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξε ο μεγαλύτερος ενθουσιασμός. Παρόλο που οι τίτλοι της πολωνικής εταιρίας ανήκουν στην κατηγορία του παραπάνω είδους, δεν εμπεριείχαν το οποιοδήποτε σύστημα μάχης και ταυτόχρονα δεν ξεχώρισαν ως κάτι το εξαιρετικό. Οι παραπάνω ανησυχίες ενδυναμωθήκαν με τα αρχικά βίντεο παρουσίασης, οδηγώντας στην επιφύλαξη για την τελική ποιότητα του remake και το κατά πόσον θα μπορούσε να αποδειχθεί αντάξιο του αρχικού Silent Hill 2.
Επιπλέον, δημιουργήθηκε και το ερώτημα εάν η Bloober Team ήταν τελικά μία καλή επιλογή για το εγχείρημα. Για να απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα, καλό είναι να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η ιστορία μάς δίνει τον ρόλο του James, κατά την επιστροφή του στην πόλη του Silent Hill. Ο λόγος; Ένα γράμμα από τη γυναίκα του, η οποία είχε φύγει από τη ζωή πριν από τρία χρόνια και του ζητάει να επιστρέψει σε αυτήν την πόλη για να τη βρει.
Σε αυτό το σημείο καλό είναι να ειπωθεί πως η ιστορία του Silent Hill 2 είναι όπως ένα καλογραμμένο βιβλίο, με μυστήριο και ανατροπές, σεβομενο παράλληλα τους χαρακτήρες του. Αρκεί να πούμε ότι η αφήγηση και απόδοση των συγκεκριμένων γεγονότων ήταν και παραμένει από τα κορυφαία σημεία του τίτλου. Είναι ένα σκέλος που η Bloober Team το αποδίδει με πιστότητα στο αρχικό υλικό και με ιδανικό τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, όσοι είχαν ασχοληθεί με τον αρχικό τίτλο μάλλον θα χάσουν τον αντίκτυπο που είχε η ιστορία στην πρώτη επαφή μαζί της, δεδομένου ότι το remake δεν παρεκλίνει από τον βασικό σεναριακό κορμό – καλώς ή κακώς. Αφήνοντας το τμήμα της ιστορίας στην άκρη και περνώντας στα του gameplay, η προοπτική πλέον είναι σύμφωνη με τις σύγχρονες επιταγές των third-person παιχνιδιών, με την κάμερα να βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον James.
Όπως και στο αρχικό παιχνίδι, ένα από τα βασικά εργαλεία και ο βασικός οδηγός μας είναι ο χάρτης, βοηθώντας σημαντικά σε ένα παιχνίδι που αποφεύγει τα waypoints και ούτε είναι και γραμμικό. Ως εκ τούτου, αποτελεί μεγάλο βοήθημα η διαρκής αυτόματη σημείωση του χάρτη όποτε βρίσκουμε σημεία ενδιαφέροντος, γρίφους ή κλειδωμένες πόρτες, κάτι που γίνεται με μεγαλύτερη λεπτομέρεια σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι.
Η Bloober Team διατήρησε και την ισορροπία στον τομέα της δράσης και της εξερεύνησης. Από τα πρώτα βήματα στην πόλη Silent Hill γίνεται κατανοητό πως η δράση δεν αφορά στην εξόντωση αναρίθμητων εχθρών. Ήδη κατά την περιήγησή μας στο ανοιχτό κομμάτι της πόλης οι εχθροί είναι μετρημένοι, επιτρέποντάς μας να τους αποφεύγουμε με σχετική ευκολία. Η εμφάνιση των εχθρών παραμένει συγκρατημένη και στους εσωτερικούς χώρους, κάτι που συνάδει πλήρως με το γενικότερο ύφος των Silent Hill, που χαρακτηρίζονται πρωτίστως ως survival, ψυχολογικά horror, δίνοντας επίσης έμφαση στους γρίφους.
Για όσους έρχονται από τον αρχικό τίτλο, καλό είναι να ειπωθεί πως το remake προσφέρει εμπλουτισμό περιεχόμενου, σε ύφος παρόμοιο με το Resident Evil 1 remake. Για παράδειγμα, οι γνώριμοι γρίφοι υπάρχουν, αλλά χωρίζονται σε διαφορετικές φάσεις. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες φορές δεν αρκεί να χρησιμοποιηθεί ένα αντικείμενο για να ξεκλειδώσει μία πόρτα, αλλά, αντιθέτως, χρειάζεται περαιτέρω αλληλεπίδραση για να επιλυθεί ο γρίφος, εμπλουτίζοντάς τον με αυτόν τον τρόπο σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι.
Σε αυτό το σημείο καλό είναι να τονίσουμε πως οι γρίφοι έχουν επιλογή δυσκολίας, η οποία, ωστόσο, δεν γίνεται να αλλάξει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μας. Όπως είναι φυσιολογικό, αναλόγως με την κλίμακα πρόκλησης, που επιλέξουμε, τα βοηθήματα για να τους επιλύσουμε γίνονται περισσότερα ή λιγότερα.
Σε γενικές γραμμές, η εκτίμησή μας είναι πως το στοιχείο του εμπλουτισμού, λειτουργεί εποικοδομητικά σε διάφορες πτυχές του remake σε σχέση με το αρχικό Silent Hill 2. Για παράδειγμα, στο gameplay κομμάτι, ο James πλέον έχει τη δυνατότητα να σπάει διάφορα παράθυρα και συγκεκριμένους τοίχους, αποκτώντας πρόσβαση σε κλειδωμένους χώρους με φυσικό τρόπο. Επιπλέον, ο χαρακτήρας μας έχει τη δυνατότητα να συρθεί κάτω από στενά ανοίγματα, να εισχωρήσει σε σχισμές που βρίσκουμε σε τοίχους και να σκαρφαλώνει σε συγκεκριμένες επιφάνειες.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην οργανικότερη εξερεύνηση, σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι, κάτι στο οποίο βοηθάει σημαντικά και η απουσία των loadings μετάβασης από δωμάτιο σε δωμάτιο. Όσον αφορά στο θέμα της δράσης, καλό είναι να αναφέρουμε ότι στην normal δυσκολία, ο βαθμός πρόκλησης ήταν ισορροπημένος, με τους εχθρούς να μην χάνουν ευκαιρία να μας χτυπήσουν αλλά, παράλληλα, βρίσκοντας συχνά προμήθειες.
Τέλος, για το τμήμα του εμπλουτισμού και βελτιώσεων, αξίζει να σημειωθεί πως τα boss fights έχουν αλλάξει αρκετά, κρύβοντας αρκετές εκπλήξεις. Παραμένοντας στο κομμάτι του gameplay, η χρήση των αντικείμενων γίνεται άμεσα, αφού το κάθε πλήκτρο είναι συνδεδεμένο με ένα αντικείμενο, οπότε δεν υφίσταται ο πονοκέφαλος με το συνεχές άνοιγμα του μενού που είχε ο αρχικός τίτλος.
Επιπροσθέτως, και το σύστημα μάχης είναι βελτιωμένο σε σχέση με το παλιό, αφού, όπως είναι φυσικό, πλεόν μπορούμε να σημαδεύουμε ελεύθερα τους εχθρούς, σε σχέση με το αυτοματοποιημένο σύστημα στόχευσης του αρχικού Silent Hill 2. Εξυπακούεται ότι ανάλογα με το μέρος που θα χτυπήσουμε τον εκάστοτε εχθρό θα δούμε διαφορετική αντίδραση. Για παράδειγμα, αν χτυπήσουμε τα πόδια του εχθρού, μπορούμε να κερδίσουμε λίγο χρόνο, ενώ αν πετύχουμε το κεφάλι πραγματοποιούμε critical hit.
Εκτός αυτού, δεν απουσιάζει και η επιλογή των melee επιθέσεων, φέρνοντας ένα νέο χαρακτηριστικό σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι, αυτό της αποφυγής. Αποτελεί μία απλή αλλά αναγκαία προσθήκη στο σύστημα μάχης, λειτουργώντας απολύτως ικανοποιητικά και προσθέτοντας βαθμούς στο κομμάτι της έντασης. Όσον αφορά στον τεχνικό τομέα, η χρήση της Unreal Engine 5 μεταφέρει τον κόσμο και την ατμόσφαιρα του Silent Hill υποδειγματικά.
Το οπτικό αποτέλεσμα στο quality mode είναι εξαιρετικό, αποδίδοντας ιδανικά την αίσθηση της απομόνωσης και αποσύνθεσης. Σε εξαιρετικά επίπεδα βρίσκονται και τα μοντέλα εχθρών και χαρακτήρων, ενώ παρομοίως και τα cutscenes αποδίδονται με δουλεμένη σκηνοθεσία και πειστικό voice acting. Επιπλέον, στο παιχνίδι (και στα cutscenes) δεν απουσιάζει στιγμή η σωστή μουσική επένδυση, για την επιμέλεια της οποίας επιστρέφει ο μοναδικός Akira Yamaoka.
Πέρα από την επιλογή του quality mode, εννοείται πως υπάρχει και επιλογή του performance mode, κάτι που δεν συνιστούμε, δεδομένου ότι ο τίτλος δεν προσφέρει γρήγορη δράση, ώστε να είναι αναγκαίο και -επίσης- μπορεί να κερδίζουμε σε αριθμούς frame rate (που όμως είναι ασταθές) αλλά χάνουμε αρκετά στο θέμα της ανάλυσης, επηρεάζοντας σημαντικά το εξαιρετικό εικαστικό του Silent Hill 2.
Τέλος, για όσους αναρωτιούνται, η διάρκεια του τίτλου στο πρώτο μας playthrough άγγιξε τις 13 ώρες, σίγουρα ένας σημαντικά αυξημένος αριθμός ωρών σε σχέση με το αρχικό παιχνίδι. Επιπλέον, ο τίτλος επαναφέρει τα 6 εναλλακτικά endings, προσθέτοντας 2 καινούργια της Bloober Team, ενισχύοντας σημαντικά το replayability.
Εν κατακλείδι, το remake του Silent Hill 2, αποτελεί μονόδρομο για τους λάτρεις του είδους. Η Bloober Team κατάφερε να κάνει την υπέρβαση, ξεπερνώντας τα ΑΑ μονοπάτια της. Έφερε εις πέρας ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, τον εκμοντερνισμό του Silent Hill 2, όχι μόνο διατηρώντας το ύφος του αλλά και εμπλουτίζοντάς το ιδανικά σε αρκετά κομμάτια. Η δουλειά της πολωνικής ομάδας ανάπτυξης δεν είναι τίποτα λιγότερο από υποδειγματική, φέρνοντας στο σήμερα ένα από τα θρυλικότερα παιχνίδια της βιομηχανίας.
Το Silent Hill 2 κυκλοφορεί από τις 8/10/24 για PS5 και PC.
The Good
Εξαιρετική οπτικοακουστική απόδοση.
Πιστό στο σενάριο του αρχικού υλικού.
Απόλυτα ταιριαστός εμπλουτισμός περιεχόμενου.
The Bad
Όσοι είχαν βιώσει το σενάριο στο αρχικό Silent Hill 2, αναπόφευκτα δεν θα έχουν τον ίδιο αντίκτυπο από την ιστορία του remake.
Σχόλια