Οταν το Βυζάντιο έφθανε ως τη Συρία
Ανακαλύφθηκε νεκροταφείο στρατιωτών στην πόλη Χάμα
Ενα νεκροταφείο στρατιωτών της Βυζαντινής εποχής έφεραν στο φως οι σύριοι αρχαιολόγοι κοντά στην πόλη Χάμα της Κεντρικής Συρίας, κατάλοιπο μιας μακράς ιστορικής περιόδου, που η περιοχή αυτή αποτελούσε μέρος της μεγάλης Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου.
«Τα φθαρμένα δερμάτινα παπούτσια που βρέθηκαν μέσα στους τάφους δείχνουν ότι αυτοί ανήκαν σε στρατιώτες, που τα χρησιμοποίησαν κατά τη διάρκεια των πολέμων για να προστατεύσουν τα πόδια τους από τυχόν τραυματισμούς», δήλωσε σχετικά ο Αμπντούλ - Καντέρ Φαρζάτ, επικεφαλής του Τμήματος Αρχαιολογίας της Χάμα.
Μετάλλινα και γυάλινα βραχιόλια, μετάλλινα δαχτυλίδια (αν και σε άσχημη κατάσταση), χάλκινα νομίσματα, λίθινες χάντρες, γυάλινα μυροδοχεία, οκτώ πήλινα φανάρια αλλά και τέσσερα χρυσά κέρματα, που πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν για να καλύψουν τα μάτια των νεκρών κατά την ταφή είναι τα ευρήματα των τάφων οι οποίοι ήταν φτωχά κτερισμένοι. (Ας σημειωθεί άλλωστε ότι στη Βυζαντινή εποχή εξέλειπε σε μεγάλο βαθμό το έθιμο του κτερίσματος του νεκρού με πολύτιμα αντικείμενα).
Το νεκροταφείο που περιέχει μόνον 15 τάφους εντοπίσθηκε στο χωριό αλ - Ρούμπα της πόλης Ζίγκριν, 30 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την Χάμα. Η είσοδος στο χώρο ταφής γίνεται από μία είσοδο που έχει 110 εκατοστά μήκος και 60 εκατοστά πλάτος και οδηγεί σε μία τετράγωνη «πλατεία», η οποία περιβάλλεται από πέντε δωμάτια, που έχουν τρεις τάφους το καθένα. Οι διαστάσεις των τάφων είναι όμοιες (175 εκατοστά μήκος και 40 εκατοστά βάθος) ενώ η μεταξύ τους απόσταση είναι 25 εκατοστά. Πρόκειται δηλαδή για μία τυποποιημένη διάταξη «στρατιωτικής» πειθαρχίας.
Μερικοί από τους τάφους πάντως περιείχαν περισσότερες από μία ταφή. Άλλοι ήταν καλυμμένοι με τούβλα και άλλοι είχαν καλυφθεί με ακατέργαστες φυσικές πέτρες βασάλτη.
Η σημασία της ανακάλυψης είναι μεγάλη για τους Σύριους όπως δήλωσε εξάλλου ο αρχαιολόγος Αλί αλ – Κουατλάμπι, που έχει την εποπτεία της ανασκαφής, καθώς είναι ένα από τα λίγα νεκροταφεία της περιοχής και της εποχής, που δεν έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές ή λεηλασία κατά την πάροδο του χρόνου.
Η Κιβωτός έφτασε στο Μπενάκη
Έκθεση με την εθνική συμμετοχή στην 12η Μπιενάλε της Βενετίας.
Φοιτητές αρχιτεκτονικής, πολιτικοί μηχανικοί, καθηγητές, βιολόγοι και οι τακτικοί του Μουσείου Μπενάκη σχημάτισαν την ουρά των επισκεπτών που περίμενε υπομονετικά τη σειρά του για να μπει στην Κιβωτό την Δευτέρα το βράδυ.
Το οικολογικό καράβι που αγκυροβόλησε στο κτίριο της οδού Πειραιώς του Μουσείου Μπενάκη προτείνοντας νέες κουλτούρες εδαφικής ζωής.
Ο λόγος για την εθνική εκπροσώπηση στην 12η Διεθνή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας που από μέχρι τις 22 Μαϊου βρίσκει θέση στον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου.
«Κιβωτός. Παλαιοί σπόροι για νέες καλλιέργειες» είναι ο τίτλος της ελληνικής συμμετοχής που σχεδίασαν και επιμελήθηκαν οι Φοίβη Γιαννίση και ο Ζήσης Κοτιώνης. Τους εθνικούς επίτροπους παρουσίασε ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, ΄Αγγελος Δεληβορριάς, αναφέροντας ότι είναι «χαρά και τιμή για το Μουσείο Μπενάκη να φιλοξενεί μια τέτοια έκθεση».
Για ένα μοντέλο επιστροφής στη φύση μας μίλησε ο Ζήσης Κοτιώνης, ενώ από τη μεριά της, η Φοίβη Γιαννίση τόνισε στο Βήμα ότι η Κιβωτός είναι το αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς.
Ο Ορέστης Δαβίας στη συλλογή του φυτογενετικού υλικού, ο Γιάννης Ισιδώρου στην οπτική και ηχητική εγκατάσταση, ο Κώστας Μανωλίδης στις τοπιακές τοπολογίες, η Μαρία Παπαδημητρίου με το υλικό τεκμηρίωσης του εργαστηρίου και ο Αλέξανδρος Ψυχούλης στα ίχνη ενός οδηγού για τον επίδοξο κηποτέχνη – καλλιεργητή της αστικής ζωής συνέθεσαν το αποτέλεσμα της δουλειάς που φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη σε διοργάνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και το Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Μαζί με την έκθεση της Κιβωτού στο Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάστηκε και η έκθεση «Αθήνα Χ4.
Αρχιτεκτονικές προτάσεις για την πόλη». Ο λόγος για τις 120 σχετικές προτάσεις που κατατέθηκαν στο Μουσείο Μπενάκη στο πλαίσιο του διαγωνισμού Αθήνα Χ4, Ενοποίηση Αρχαολογικών Χώρων & Αναπλάσεις Α.Ε. υπό την αιγίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και με τη χορηγία της Εθνικής Τράπεζας.
Η τελευταία έκθεση θα διαρκέσει έως τις 17 Απριλίου στο Μουσείο Μπενάκη.
Οι Μινωίτες διέθεταν... υπολογιστή!
Αστρονομικό «γκάτζετ» του μινωικού πολιτισμού εντόπισε έλληνας ερευνητής σε ξεχασμένα πλακίδια του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 26/03/2011, 05:45
Σαν υπενθύμιση του ότι η ανάγκη «τέχνας κατεργάζεται», το μακρινό παρελθόν αποκαλύπτει ένα ακόμη μυστικό του. Σε ένα από τα τόσα αρχεία των μουσείων της χώρας μας ένας επίμονος ερευνητής μελέτησε ξανά δύο ξεχασμένα πλακίδια της εποχής του Μίνωα.Με όπλα την τωρινή διεπιστημονικότητα της σκέψης, αλλά και τις δυνατότητες επεξεργασίας εικόνων των προσωπικών υπολογιστών, κατέληξε σε μια ασύλληπτη ερμηνεία και διερευνά μια εξίσου απίστευτη «επέκταση της Ιστορίας»: ότι οι μινωίτες ναυτικοί είχαν στη διάθεσή τους ένα τριπλό όργανο (ρολόι, αστρολάβο και υπολογιστή εκλείψεων) του οποίου η μεγέθυνση είναι...το μεγαλιθικό Στόουνχεντζ της Αγγλίας! Και όλα αυτά 1.400 χρόνια πριν από τον «Μηχανισμό των Αντικυθήρων»... Διαβάστε τις λεπτομέρειες στη συνέντευξη που παραχώρησε αποκλειστικά στο «Βήμα» ο μελετητής του «Υπολογιστή του Παλαικάστρου» δρ Μηνάς Τσικριτσής.
http://www.tovima.gr/science/article/?aid=391937
Ανακαλύφθηκε νεκροταφείο στρατιωτών στην πόλη Χάμα
Ενα νεκροταφείο στρατιωτών της Βυζαντινής εποχής έφεραν στο φως οι σύριοι αρχαιολόγοι κοντά στην πόλη Χάμα της Κεντρικής Συρίας, κατάλοιπο μιας μακράς ιστορικής περιόδου, που η περιοχή αυτή αποτελούσε μέρος της μεγάλης Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου.
«Τα φθαρμένα δερμάτινα παπούτσια που βρέθηκαν μέσα στους τάφους δείχνουν ότι αυτοί ανήκαν σε στρατιώτες, που τα χρησιμοποίησαν κατά τη διάρκεια των πολέμων για να προστατεύσουν τα πόδια τους από τυχόν τραυματισμούς», δήλωσε σχετικά ο Αμπντούλ - Καντέρ Φαρζάτ, επικεφαλής του Τμήματος Αρχαιολογίας της Χάμα.
Μετάλλινα και γυάλινα βραχιόλια, μετάλλινα δαχτυλίδια (αν και σε άσχημη κατάσταση), χάλκινα νομίσματα, λίθινες χάντρες, γυάλινα μυροδοχεία, οκτώ πήλινα φανάρια αλλά και τέσσερα χρυσά κέρματα, που πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν για να καλύψουν τα μάτια των νεκρών κατά την ταφή είναι τα ευρήματα των τάφων οι οποίοι ήταν φτωχά κτερισμένοι. (Ας σημειωθεί άλλωστε ότι στη Βυζαντινή εποχή εξέλειπε σε μεγάλο βαθμό το έθιμο του κτερίσματος του νεκρού με πολύτιμα αντικείμενα).
Το νεκροταφείο που περιέχει μόνον 15 τάφους εντοπίσθηκε στο χωριό αλ - Ρούμπα της πόλης Ζίγκριν, 30 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την Χάμα. Η είσοδος στο χώρο ταφής γίνεται από μία είσοδο που έχει 110 εκατοστά μήκος και 60 εκατοστά πλάτος και οδηγεί σε μία τετράγωνη «πλατεία», η οποία περιβάλλεται από πέντε δωμάτια, που έχουν τρεις τάφους το καθένα. Οι διαστάσεις των τάφων είναι όμοιες (175 εκατοστά μήκος και 40 εκατοστά βάθος) ενώ η μεταξύ τους απόσταση είναι 25 εκατοστά. Πρόκειται δηλαδή για μία τυποποιημένη διάταξη «στρατιωτικής» πειθαρχίας.
Μερικοί από τους τάφους πάντως περιείχαν περισσότερες από μία ταφή. Άλλοι ήταν καλυμμένοι με τούβλα και άλλοι είχαν καλυφθεί με ακατέργαστες φυσικές πέτρες βασάλτη.
Η σημασία της ανακάλυψης είναι μεγάλη για τους Σύριους όπως δήλωσε εξάλλου ο αρχαιολόγος Αλί αλ – Κουατλάμπι, που έχει την εποπτεία της ανασκαφής, καθώς είναι ένα από τα λίγα νεκροταφεία της περιοχής και της εποχής, που δεν έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές ή λεηλασία κατά την πάροδο του χρόνου.
Η Κιβωτός έφτασε στο Μπενάκη
Έκθεση με την εθνική συμμετοχή στην 12η Μπιενάλε της Βενετίας.
Φοιτητές αρχιτεκτονικής, πολιτικοί μηχανικοί, καθηγητές, βιολόγοι και οι τακτικοί του Μουσείου Μπενάκη σχημάτισαν την ουρά των επισκεπτών που περίμενε υπομονετικά τη σειρά του για να μπει στην Κιβωτό την Δευτέρα το βράδυ.
Το οικολογικό καράβι που αγκυροβόλησε στο κτίριο της οδού Πειραιώς του Μουσείου Μπενάκη προτείνοντας νέες κουλτούρες εδαφικής ζωής.
Ο λόγος για την εθνική εκπροσώπηση στην 12η Διεθνή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας που από μέχρι τις 22 Μαϊου βρίσκει θέση στον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου.
«Κιβωτός. Παλαιοί σπόροι για νέες καλλιέργειες» είναι ο τίτλος της ελληνικής συμμετοχής που σχεδίασαν και επιμελήθηκαν οι Φοίβη Γιαννίση και ο Ζήσης Κοτιώνης. Τους εθνικούς επίτροπους παρουσίασε ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, ΄Αγγελος Δεληβορριάς, αναφέροντας ότι είναι «χαρά και τιμή για το Μουσείο Μπενάκη να φιλοξενεί μια τέτοια έκθεση».
Για ένα μοντέλο επιστροφής στη φύση μας μίλησε ο Ζήσης Κοτιώνης, ενώ από τη μεριά της, η Φοίβη Γιαννίση τόνισε στο Βήμα ότι η Κιβωτός είναι το αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς.
Ο Ορέστης Δαβίας στη συλλογή του φυτογενετικού υλικού, ο Γιάννης Ισιδώρου στην οπτική και ηχητική εγκατάσταση, ο Κώστας Μανωλίδης στις τοπιακές τοπολογίες, η Μαρία Παπαδημητρίου με το υλικό τεκμηρίωσης του εργαστηρίου και ο Αλέξανδρος Ψυχούλης στα ίχνη ενός οδηγού για τον επίδοξο κηποτέχνη – καλλιεργητή της αστικής ζωής συνέθεσαν το αποτέλεσμα της δουλειάς που φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη σε διοργάνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και το Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Μαζί με την έκθεση της Κιβωτού στο Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάστηκε και η έκθεση «Αθήνα Χ4.
Αρχιτεκτονικές προτάσεις για την πόλη». Ο λόγος για τις 120 σχετικές προτάσεις που κατατέθηκαν στο Μουσείο Μπενάκη στο πλαίσιο του διαγωνισμού Αθήνα Χ4, Ενοποίηση Αρχαολογικών Χώρων & Αναπλάσεις Α.Ε. υπό την αιγίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και με τη χορηγία της Εθνικής Τράπεζας.
Η τελευταία έκθεση θα διαρκέσει έως τις 17 Απριλίου στο Μουσείο Μπενάκη.
Οι Μινωίτες διέθεταν... υπολογιστή!
Αστρονομικό «γκάτζετ» του μινωικού πολιτισμού εντόπισε έλληνας ερευνητής σε ξεχασμένα πλακίδια του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 26/03/2011, 05:45
Σαν υπενθύμιση του ότι η ανάγκη «τέχνας κατεργάζεται», το μακρινό παρελθόν αποκαλύπτει ένα ακόμη μυστικό του. Σε ένα από τα τόσα αρχεία των μουσείων της χώρας μας ένας επίμονος ερευνητής μελέτησε ξανά δύο ξεχασμένα πλακίδια της εποχής του Μίνωα.Με όπλα την τωρινή διεπιστημονικότητα της σκέψης, αλλά και τις δυνατότητες επεξεργασίας εικόνων των προσωπικών υπολογιστών, κατέληξε σε μια ασύλληπτη ερμηνεία και διερευνά μια εξίσου απίστευτη «επέκταση της Ιστορίας»: ότι οι μινωίτες ναυτικοί είχαν στη διάθεσή τους ένα τριπλό όργανο (ρολόι, αστρολάβο και υπολογιστή εκλείψεων) του οποίου η μεγέθυνση είναι...το μεγαλιθικό Στόουνχεντζ της Αγγλίας! Και όλα αυτά 1.400 χρόνια πριν από τον «Μηχανισμό των Αντικυθήρων»... Διαβάστε τις λεπτομέρειες στη συνέντευξη που παραχώρησε αποκλειστικά στο «Βήμα» ο μελετητής του «Υπολογιστή του Παλαικάστρου» δρ Μηνάς Τσικριτσής.
http://www.tovima.gr/science/article/?aid=391937
Σχόλια