Η διαδρομή του Καντάφι, ο πυρήνας κάθε καθεστωτικής εξουσίας. Το 1969, μόλις 26 ετών, καλπάζει εναντίον ανακτόρων και γκρεμίζει έναν από τους πιο διεφθαρμένους, βασιλοχουντικούς μηχανισμούς της περιοχής. Αυταρχικό το καθεστώς προς τον λαό και δουλικό προς τα ξένα αφεντικά. Ετσι αυτός ο νεαρός συνταγματάρχης αναγορεύεται ήρωας και σωτήρας της Λιβύης. Το φωτεινό παράδειγμα για την ανατροπή κάθε καταπιεστικής αραβικής μπανανίας.
Τώρα, ύστερα από 42 χρόνια, από ήρωας σε δολοφόνο έχει μεταλλαχθεί. Από σωτήρας σε serial killer. Από ελευθερωτής σε ανελέητη φονική μηχανή. Επομένως ουδείς αναλλοίωτος και ακλόνητος. Επομένως ακόμη και εκείνος ο ηγέτης με τις πιο αγαθές και φιλολαϊκές προθέσεις, έπειτα από μια τόσο πολύχρονη παραμονή στην εξουσία, θα αλλοιωθεί, θα διαφθαρεί και στο τέλος στο ακριβώς αντίθετό του θα μεταμορφωθεί.
Επομένως χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς και χωρίς τη λαϊκή ετυμηγορία, το οποιοδήποτε σύστημα, ακόμη και το πιο ιδανικό, εύκολα θα τσουβαλιάσει και θα κατρακυλήσει τη χώρα του και τους πολίτες της από τον επίγειο παράδεισο στην επίγεια κόλαση.
Επομένως για την ανατροπή τέτοιων καθεστώτων και τόσο δυσθεώρητων καταπιεστικών μηχανισμών απαιτούνται σκληρές, αιματηρές θυσίες από κάθε κοινωνία που στενάζει σε μια απέραντη φυλακή. Χωρίς πόνο, ιδρώτα και αίμα, μόνο στασιμότητα, αυθαιρεσία και μηδενική ελπίδα. Χωρίς προσωπικό κόστος, καμία ατομική ελευθερία και ακρωτηριασμένη η κοινωνία. Οποιος αυτό δεν το καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
Η υποταγή πορεύεται με την τυραννία. Η δειλία με την καθυστέρηση και τη διαρκή καταπίεση. Ο προσωπικός φιλοτομαρισμός με την ακινησία, τον σκοταδισμό και την αυταρχική μανία. Είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων. Το μεγάλο, αναντικατάστατο και διαχρονικά βεβαιωμένο συμπέρασμα από αυτό το λουτρό αίματος στη Λιβύη είναι ένα και καταλυτικό.
Το κτήνος πρέπει να πεθάνει. Γιατί ο θάνατος του ενός η ανάσα, η ζωή και η ελπίδα των πολιτών!
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=386955&h1=true
Τώρα, ύστερα από 42 χρόνια, από ήρωας σε δολοφόνο έχει μεταλλαχθεί. Από σωτήρας σε serial killer. Από ελευθερωτής σε ανελέητη φονική μηχανή. Επομένως ουδείς αναλλοίωτος και ακλόνητος. Επομένως ακόμη και εκείνος ο ηγέτης με τις πιο αγαθές και φιλολαϊκές προθέσεις, έπειτα από μια τόσο πολύχρονη παραμονή στην εξουσία, θα αλλοιωθεί, θα διαφθαρεί και στο τέλος στο ακριβώς αντίθετό του θα μεταμορφωθεί.
Επομένως χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς και χωρίς τη λαϊκή ετυμηγορία, το οποιοδήποτε σύστημα, ακόμη και το πιο ιδανικό, εύκολα θα τσουβαλιάσει και θα κατρακυλήσει τη χώρα του και τους πολίτες της από τον επίγειο παράδεισο στην επίγεια κόλαση.
Επομένως για την ανατροπή τέτοιων καθεστώτων και τόσο δυσθεώρητων καταπιεστικών μηχανισμών απαιτούνται σκληρές, αιματηρές θυσίες από κάθε κοινωνία που στενάζει σε μια απέραντη φυλακή. Χωρίς πόνο, ιδρώτα και αίμα, μόνο στασιμότητα, αυθαιρεσία και μηδενική ελπίδα. Χωρίς προσωπικό κόστος, καμία ατομική ελευθερία και ακρωτηριασμένη η κοινωνία. Οποιος αυτό δεν το καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
Η υποταγή πορεύεται με την τυραννία. Η δειλία με την καθυστέρηση και τη διαρκή καταπίεση. Ο προσωπικός φιλοτομαρισμός με την ακινησία, τον σκοταδισμό και την αυταρχική μανία. Είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων. Το μεγάλο, αναντικατάστατο και διαχρονικά βεβαιωμένο συμπέρασμα από αυτό το λουτρό αίματος στη Λιβύη είναι ένα και καταλυτικό.
Το κτήνος πρέπει να πεθάνει. Γιατί ο θάνατος του ενός η ανάσα, η ζωή και η ελπίδα των πολιτών!
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=386955&h1=true
Σχόλια