Weekend στο Ναύπλιο
Παρά την τουριστική ανάπτυξη, η ιστορική πρωτεύουσα διατηρεί τους χαλαρούς ρυθμούς της και παραμένει και μια από τις γοητευτικότερες πόλεις της Ελλάδας
Κείμενο: Βασιλική Κεράστα , Φωτο. Κατερίνα Καμπίτη
Φτάνοντας στο Nαύπλιο, συνεχίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη μέχρι την παραλία. Δεξιά μας η θάλασσα, αριστερά η νέα πόλη, ευθεία μπροστά μας η Ακροναυπλία και λίγο πιο πίσω το Παλαμήδι. Ωρα για στάση στις παλιές γραμμές του τρένου (που πια δεν φτάνει μέχρι εδώ). Οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν φωτιά. Της ταιριάζει πολύ η άνοιξη τούτης της πόλης! Θάλασσα «λάδι» και μικρά ψαροκάικα να αρμενίζουν. Στο βάθος το Μπούρτζι να συμπληρώνει άψογα την εικόνα. Παρασκευή πρωί, οι περισσότεροι επισκέπτες δεν έχουν έρθει ακόμα και μοιραζόμαστε με λίγους ντόπιους, στις καφετέριες της παραλιακής, την ησυχία και τους ράθυμους επαρχιώτικους ρυθμούς. Περπατάμε για την πλατεία Συντάγματος, την καρδιά της πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας. Οι βουκαμβίλιες στις εισόδους και τα γεράνια στα μπαλκόνια των σπιτιών είναι ολάνθιστα. Ποδήλατα, μπάλες και παιδικές φωνές κυριαρχούν.
Ακόμα κι αν δεν θέλει να ασχοληθεί κανείς με την ιστορία του Ναυπλίου, η πλατεία Συντάγματος δεν το επιτρέπει! Στη μία γωνία το Βουλευτικό, το τζαμί όπου το 1928 λειτούργησε η πρώτη Βουλή των Ελλήνων. Δεξιά του το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα βενετσιάνικο κτίριο με μπαρόκ πινελιές, και απέναντι το Θέατρο Τριανόν, το αλλοτινό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο. Δίπλα τους υπέροχα νεοκλασικά σπίτια και ξενώνες, προτομές ιστορικών προσώπων, όπως της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, ακόμα και ιστορικά δέντρα, όπως ο πλάτανος όπου το 1826 μίλησε ο Γεώργιος Γεννάδιος και η ελιά της εκκλησίας όπου κρέμασαν τον Αγιο Αναστάσιο επί τουρκοκρατίας.
Το βραδάκι, αυτή η πλατεία σφύζει από κόσμο, κέφι και μουσική. Tο Ναύπλιο παίρνει την κοσμοπολίτικη όψη του, όπως συνηθίζει κάθε Σαββατοκύριακο. Ηχοι τζαζ από ένα συγκροτηματάκι μάς καλούν για ένα ποτό στην αυλή του Βουλευτικού.
Βολτάρουμε στον Μεγάλο Δρόμο, την πιο χαρακτηριστική περαντζάδα του Ναυπλίου, χανόμαστε αριστερά του σε μικρούς πεζόδρομους, συναντάμε πλήθος καφέ και μπαρ, ταβερνάκια και εστιατόρια, γκρουπάκια που παίζουν μουσική σε διάφορες γωνιές και πολύ κόσμο έξω από την αίθουσα κάποιας γκαλερί που έχει εγκαίνια. Τα μαγαζιά εννοείται πως είναι ανοιχτά, το «γιορτή και σχόλη» δεν ισχύει για τους Ναυπλιώτες καταστηματάρχες. Αντιθέτως, είναι τις αργίες που η τουριστική παλιά πόλη «δουλεύει» καλύτερα. Βρισκόμαστε πάλι στην παραλία με διάθεση κεφάτη όσο εκείνη της πόλης.
Μόλις έχουμε απολαύσει μια υπέροχη ψαρόσουπα κοντά στο λιμάνι και ο 29χρονος γιος του ιδιοκτήτη μάς μιλάει για τους λίγους μήνες που άντεξε στην Αθήνα. Ακούγεται πραγματικά ερωτευμένος με την πόλη όπου μεγάλωσε και ζει. Μας θυμίζει το μύθο του Ναυπλίου, καρπού του έρωτα του Ποσειδώνα με τη Δαναΐδα Αμυμώνη. Ο Ναύπλιος, λοιπόν, γεννήθηκε στην Εύβοια και, ως εξαίρετος αστρονόμος, ανακάλυψε τον αστερισμό της Μικρής Αρκτου. Ταξιδεύοντας με τα πλοία του, αποφάσισε να εγκατασταθεί στη βραχώδη χερσόνησο και να χτίσει την πόλη Ναυπλία. Το παραμυθάκι θα κλείσει την πρώτη μέρα μας...
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ, Η ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΠΟΛΗ
Η πλατεία Συντάγματος μας κρατάει και το επόμενο πρωί κοντά της. Αφηνόμαστε σε συζητήσεις με τον Γεράσιμο Μελισσηνό και τη μητέρα του Ειρήνη, η οποία μας ταξιδεύει στο Ναύπλιο περασμένων δεκαετιών. Καταστρώνουμε το πλάνο της ημέρας. Το κάστρο, εκεί ψηλά, είναι ο στόχος. Θα ανέβουμε τα 857 σκαλιά ή θα ακολουθήσουμε με το αυτοκίνητο τον περιφερειακό δρόμο; Αφήνουμε την επιλογή για αργότερα!
Ξεκινάμε τη βόλτα μας από τις παρυφές του βράχου. Ακολουθούμε τις δρομόσκαλες του Ναυπλίου για τον Ψαρομαχαλά, την πιο παλιά και πιο γραφική συνοικία. Απίθανη ησυχία, λίγοι κάτοικοι, κατά κύριο λόγο γιαγιάδες και παππούδες, αρκετά γατάκια, κάποιοι πολύ όμορφοι ανακαινισμένοι ξενώνες, παντού γεράνια και βουκαμβίλιες. Ο Ψαρομαχαλάς επιβάλλει τους δικούς του χρόνους, αργούς και χαμογελαστούς. Αλλωστε, δύσκολο να απολαύσεις τις δρομόσκαλες βιαστικός.
Ανακαλύπτουμε την είσοδο για το παλιό Ξενία και την Ακροναυπλία με ασανσέρ. Από τη μια μεριά οι σκεπές της παλιάς πόλης, από την άλλη η θάλασσα κι ευθεία μπροστά το Μπούρτζι. Ποιος είπε ότι το Ναύπλιο δεν έχει τις εναλλαγές του; Ξυπνάς στην καρδιά μιας πόλης με αστικό και κοσμοπολίτικο ύφος, περπατάς σε μια γειτονιά ήσυχη όσο ένα χωριό και ξαφνικά βρίσκεσαι πάνω σε βράχο με υπολείμματα ελληνιστικών τειχών και βυζαντινών οχυρώσεων. Εδώ ήταν οχυρό και πόλη μαζί, μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν το Ναύπλιο χτίστηκε στη σημερινή του θέση.
Η βεράντα του ανακαινισμένου Nafplia Palace (πρώην Ξενία) σχεδόν μπαίνει στη θάλασσα και είναι μια πολύ καλή (αν και τσουχτερή) στάση. Επιστρέφουμε στην πόλη περπατώντας κυκλικά. Φτάνουμε στην Πύλη της Ξηράς, που σήμερα χωρίζει την παλιά από τη νέα πόλη. Ακούγονται ήχοι από βιολιά και κρουστά! Είμαστε δίπλα στον παλιό σταθμό του ΟΣΕ, που έχει πλέον μετατραπεί σε ωδείο. Εννοείται πως έχουμε κουραστεί, αλλά το Ναύπλιο είναι ανεξάντλητο και άλλη μια ιδιαίτερη συνοικία βρίσκεται δίπλα μας. Στην Πρόνοια, τη γειτονιά με τα προσφυγικά, τα γεράνια συνεχίζουν να κυριαρχούν, τα παλιά φτωχόσπιτα είναι όμορφα ανακαινισμένα και δίπλα τους έχουν χτιστεί αρκετές νέες μονοκατοικίες και διπλοκατοικίες που καθόλου δεν προσβάλλουν την κλίμακα της συνοικίας. Γειτόνισσες κουβεντιάζουν στις αυλές, παιδιά κάνουν ποδήλατο κι εμείς συγκαταλεγόμαστε στους ελάχιστους επισκέπτες που φτάνουν έως εδώ. Ναι, προχωρήσαμε και στη νέα πόλη του Ναυπλίου, που σε τίποτα δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη ελληνική επαρχιακή πόλη.
Το βράδυ, για άλλη μια φορά, βολτάρουμε στα μαγαζιά, ανάμεσα σε ταβέρνες, μπαρ και ουζερί, γνωρίζουμε κι άλλους ντόπιους, βλέπουμε το Ναύπλιο μέσα από τη δική τους ματιά. Ο βράχος της Ακροναυπλίας, για παράδειγμα, ενοχλεί κάποιους Ναυπλιώτες, γιατί τα πρωινά κρύβει τον ήλιο από μια πόλη που ούτως ή άλλως έχει πολλή υγρασία. Πολλές προτροπές να κάνουμε το γύρο της Αρβανιτιάς!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΘΩΝΑ
Το άλλο πρωί μάς βρίσκει να περπατάμε το δρομάκι με τις φραγκοσυκιές για την παραλία της Αρβανιτιάς. Οι ντόπιοι έχουν πάντα δίκιο! Ούτε πέντε λεπτά περπάτημα κι έχουμε σχεδόν ξεχάσει ότι βρισκόμαστε σε πόλη. Ο βράχος μπορεί από τη μια πλευρά να κρύβει τον ήλιο, από την άλλη, όμως, «κρύβει» και τους θορύβους της πόλης. Το Ναύπλιο βουλιάζει από κόσμο (σε σημείο που έχουν ανοίξει το σχολείο για πάρκινγκ) κι εδώ δεν ακούγεται παρά το κυματάκι της θάλασσας και τα πουλιά που τιτιβίζουν. Ενα μικρό πευκοδάσος αγκαλιάζει την επίσης μικρή παραλία της Αρβανιτιάς, αλλά εμείς δεν είμαστε έτοιμοι για το πρώτο ανοιξιάτικο μπάνιο.
Ας ανεβούμε τα 857 σκαλιά κάποια άλλη φορά! Φτάνουμε γρήγορα με το αυτοκίνητο στο Παλαμήδι, για να αγναντέψουμε πόλη και θάλασσα από ακόμα πιο ψηλά και να περιηγηθούμε από προμαχώνα σε προμαχώνα. Καταλήγουμε να φωτογραφίζουμε τέσσερις Σκανδιναβές ενθουσιασμένες με το ελληνικό φως και το χρώμα της θάλασσας. «Η δική μας θάλασσα έχει ένα μουντό γκρι χρώμα. Η Ακρόπολη και το Ναύπλιο είναι ό,τι πιο όμορφο έχουμε δει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα», λένε.
Ο ήλιος έχει δυναμώσει αρκετά και συνεχίζουμε με το αυτοκίνητο για Καραθώνα. Αναρωτιέμαι πώς μια τόσο ωραία και μεγάλη παραλία έχει γλιτώσει από μηχανικούς και κατασκευαστές. Αλλά έχουμε έρθει εκδρομή και η θάλασσα πνίγει τις όποιες απορίες. Ηρθε η στιγμή για την πρώτη βουτιά του χρόνου!
ΚΟΣΤΟΣ
Υπολογίσαμε το κόστος κατ' άτομο για δύο διανυκτερεύσεις, 6 γεύματα και άλλα μικροέξοδα γύρω στα 320 ευρώ.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Με αυτοκίνητο το Ναύπλιο απέχει 174 χιλιόμετρα και μιάμιση ώρα από Αθήνα. Με λεωφορείο από το ΚΤΕΛ Κηφισού, θα χρειαστείτε περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά. (Τ/210-51.34.588)
ΠOY NA MEINETE
Στο Ναύπλιο θα βρείτε πολλούς, όμορφους ξενώνες και εξαιρετικά ξενοδοχεία. Oι προτάσεις που ακολουθούν είναι ενδεικτικές:
Hotel Αθηνά (πλ. Συντάγματος, Τ/27520-26.647, www.athina-hotel.gr)
Αν δεν σας ενοχλεί η ζωντάνια της πλατείας και θέλετε να νιώθετε συνεχώς στην καρδιά της πόλης. Μικρά δωμάτια, πολύ όμορφα ανακαινισμένα, τα μπροστινά με μπαλκόνι στην πλατεία. Δύο μεγάλες σουίτες πίσω με θέα στο Κάστρο.60 - 70 ευρώ το δίκλινο, 100 - 120 ευρώ η σουίτα με πρωινό.
Hotel Grande Bretagne (πλ. Φιλελλήνων, Τ/27520-96.200, www.grandebretagne.com.gr)
Στο ανακαινισμένο κτίριο του 1878, θα απολαύσετε μια διακριτική πολυτέλεια, σε αμεσότητα με τον Αργολικό κόλπο. Η σουίτα και κάποια δωμάτια βλέπουν Μπούρτζι και Παλαμήδι. Οι 3 σοφίτες ξεχωρίζουν για τη ζεστή ατμόσφαιρα. 160 ευρώ το δίκλινο, 210 ευρώ η σουίτα και οι σοφίτες με πρωινό.
Palazzo (Ζυγομαλά και Φαρμακοπούλου, Τ/27520-29.934, www.palazzo-nafplio.gr) Σχετικά πρόσφατα ανακαινισμένο νεοκλασικό σε ήσυχη γειτονιά του Ψαρομαχαλά. Σύγχρονες αισθητικές παρεμβάσεις με σεβασμό στην κλασική αισθητική του κτιρίου. Θέα σε Μπούρτζι και Παλαμήδι από τον πάνω όροφο. Πολύ όμορφη η βεράντα του δωματίου 6. 90 - 140 ευρώ με πρωινό.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
ΠOY NA ΦΑΤΕ
• Ο Αραπάκος (Μπουμπουλίνας 81, Τ/27520-27.675) Ψαροταβέρνα με νόστιμες ψαρόσουπες.
•Σαβούρας (λιμάνι Ναυπλίου, Τ/27520-27.704) Για μαγειρευτά και θαλασσινά.
• Ελλάς (πλ. Συντάγματος, Τ/27520-27.278)Παραδοσιακό εστιατόριο.
•Κανακάρης(Βασ. Ολγας 18, Τ/27520-25.371)Μοντέρνες επεμβάσεις σε ελληνικά κυρίως πιάτα.
•Ο Νούλης(Μουτζουρίδου 22, Τ/27520-25.541)Μεζεδοπωλείο ενός πολύ κεφάτου μάγειρα.
ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
• Πιείτε έναν καφέ όπου βρείτε τραπέζι στην πλατεία Συντάγματος.
• Περπατήστε το γύρο της Αρβανιτιάς και κάντε μια βουτιά στην παραλία της.
• Περιηγηθείτε στον Ψαρομαχαλά, ανεβοκατεβαίνοντας τις δρομόσκαλές του.
• Πάρτε μια βαθιά ανάσα και ανεβείτε τα 857 σκαλοπάτια που οδηγούν στο Παλαμήδι. Εναλλακτικά, πάρτε το αυτοκίνητο.
• Δανειστείτε από τα δύο κιόσκια, στις πλατείες Δημαρχείου και Φιλελλήνων, τον ψηφιακό ξεναγό, περιδιαβείτε την πόλη και ξεσκονίστε τις ιστορικές σας γνώσεις.
• Επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης για να γνωρίσετε την παραδοσιακή ζωή των κατοίκων από τον 19ο αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ού.
• Θυσιάστε λίγες ώρες από την πόλη για μπάνιο στην Καραθώνα.
• Πιείτε ένα ποτό στην ΑΓΟΡΑ, εκεί όπου συχνάζει η νεολαία της πόλης,ή στο γνωστό ΛΑΘΟΣ.
• Τιμήστε το κλασικό ιταλικό παγωτό στο Antica Gelateria di Roma.
• Αν βρεθείτε στο Ναύπλιο μεταξύ 18 και 29 Ιουνίου, παρακολουθήστε το Μουσικό Φεστιβάλ, για το οποίο οι Ναυπλιώτες έχουν να παινεύονται (www.nafplionfestival.gr).
Παρά την τουριστική ανάπτυξη, η ιστορική πρωτεύουσα διατηρεί τους χαλαρούς ρυθμούς της και παραμένει και μια από τις γοητευτικότερες πόλεις της Ελλάδας
Κείμενο: Βασιλική Κεράστα , Φωτο. Κατερίνα Καμπίτη
Φτάνοντας στο Nαύπλιο, συνεχίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη μέχρι την παραλία. Δεξιά μας η θάλασσα, αριστερά η νέα πόλη, ευθεία μπροστά μας η Ακροναυπλία και λίγο πιο πίσω το Παλαμήδι. Ωρα για στάση στις παλιές γραμμές του τρένου (που πια δεν φτάνει μέχρι εδώ). Οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν φωτιά. Της ταιριάζει πολύ η άνοιξη τούτης της πόλης! Θάλασσα «λάδι» και μικρά ψαροκάικα να αρμενίζουν. Στο βάθος το Μπούρτζι να συμπληρώνει άψογα την εικόνα. Παρασκευή πρωί, οι περισσότεροι επισκέπτες δεν έχουν έρθει ακόμα και μοιραζόμαστε με λίγους ντόπιους, στις καφετέριες της παραλιακής, την ησυχία και τους ράθυμους επαρχιώτικους ρυθμούς. Περπατάμε για την πλατεία Συντάγματος, την καρδιά της πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας. Οι βουκαμβίλιες στις εισόδους και τα γεράνια στα μπαλκόνια των σπιτιών είναι ολάνθιστα. Ποδήλατα, μπάλες και παιδικές φωνές κυριαρχούν.
Ακόμα κι αν δεν θέλει να ασχοληθεί κανείς με την ιστορία του Ναυπλίου, η πλατεία Συντάγματος δεν το επιτρέπει! Στη μία γωνία το Βουλευτικό, το τζαμί όπου το 1928 λειτούργησε η πρώτη Βουλή των Ελλήνων. Δεξιά του το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα βενετσιάνικο κτίριο με μπαρόκ πινελιές, και απέναντι το Θέατρο Τριανόν, το αλλοτινό Αλληλοδιδακτικό Σχολείο. Δίπλα τους υπέροχα νεοκλασικά σπίτια και ξενώνες, προτομές ιστορικών προσώπων, όπως της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου, ακόμα και ιστορικά δέντρα, όπως ο πλάτανος όπου το 1826 μίλησε ο Γεώργιος Γεννάδιος και η ελιά της εκκλησίας όπου κρέμασαν τον Αγιο Αναστάσιο επί τουρκοκρατίας.
Το βραδάκι, αυτή η πλατεία σφύζει από κόσμο, κέφι και μουσική. Tο Ναύπλιο παίρνει την κοσμοπολίτικη όψη του, όπως συνηθίζει κάθε Σαββατοκύριακο. Ηχοι τζαζ από ένα συγκροτηματάκι μάς καλούν για ένα ποτό στην αυλή του Βουλευτικού.
Βολτάρουμε στον Μεγάλο Δρόμο, την πιο χαρακτηριστική περαντζάδα του Ναυπλίου, χανόμαστε αριστερά του σε μικρούς πεζόδρομους, συναντάμε πλήθος καφέ και μπαρ, ταβερνάκια και εστιατόρια, γκρουπάκια που παίζουν μουσική σε διάφορες γωνιές και πολύ κόσμο έξω από την αίθουσα κάποιας γκαλερί που έχει εγκαίνια. Τα μαγαζιά εννοείται πως είναι ανοιχτά, το «γιορτή και σχόλη» δεν ισχύει για τους Ναυπλιώτες καταστηματάρχες. Αντιθέτως, είναι τις αργίες που η τουριστική παλιά πόλη «δουλεύει» καλύτερα. Βρισκόμαστε πάλι στην παραλία με διάθεση κεφάτη όσο εκείνη της πόλης.
Μόλις έχουμε απολαύσει μια υπέροχη ψαρόσουπα κοντά στο λιμάνι και ο 29χρονος γιος του ιδιοκτήτη μάς μιλάει για τους λίγους μήνες που άντεξε στην Αθήνα. Ακούγεται πραγματικά ερωτευμένος με την πόλη όπου μεγάλωσε και ζει. Μας θυμίζει το μύθο του Ναυπλίου, καρπού του έρωτα του Ποσειδώνα με τη Δαναΐδα Αμυμώνη. Ο Ναύπλιος, λοιπόν, γεννήθηκε στην Εύβοια και, ως εξαίρετος αστρονόμος, ανακάλυψε τον αστερισμό της Μικρής Αρκτου. Ταξιδεύοντας με τα πλοία του, αποφάσισε να εγκατασταθεί στη βραχώδη χερσόνησο και να χτίσει την πόλη Ναυπλία. Το παραμυθάκι θα κλείσει την πρώτη μέρα μας...
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ, Η ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΠΟΛΗ
Η πλατεία Συντάγματος μας κρατάει και το επόμενο πρωί κοντά της. Αφηνόμαστε σε συζητήσεις με τον Γεράσιμο Μελισσηνό και τη μητέρα του Ειρήνη, η οποία μας ταξιδεύει στο Ναύπλιο περασμένων δεκαετιών. Καταστρώνουμε το πλάνο της ημέρας. Το κάστρο, εκεί ψηλά, είναι ο στόχος. Θα ανέβουμε τα 857 σκαλιά ή θα ακολουθήσουμε με το αυτοκίνητο τον περιφερειακό δρόμο; Αφήνουμε την επιλογή για αργότερα!
Ξεκινάμε τη βόλτα μας από τις παρυφές του βράχου. Ακολουθούμε τις δρομόσκαλες του Ναυπλίου για τον Ψαρομαχαλά, την πιο παλιά και πιο γραφική συνοικία. Απίθανη ησυχία, λίγοι κάτοικοι, κατά κύριο λόγο γιαγιάδες και παππούδες, αρκετά γατάκια, κάποιοι πολύ όμορφοι ανακαινισμένοι ξενώνες, παντού γεράνια και βουκαμβίλιες. Ο Ψαρομαχαλάς επιβάλλει τους δικούς του χρόνους, αργούς και χαμογελαστούς. Αλλωστε, δύσκολο να απολαύσεις τις δρομόσκαλες βιαστικός.
Ανακαλύπτουμε την είσοδο για το παλιό Ξενία και την Ακροναυπλία με ασανσέρ. Από τη μια μεριά οι σκεπές της παλιάς πόλης, από την άλλη η θάλασσα κι ευθεία μπροστά το Μπούρτζι. Ποιος είπε ότι το Ναύπλιο δεν έχει τις εναλλαγές του; Ξυπνάς στην καρδιά μιας πόλης με αστικό και κοσμοπολίτικο ύφος, περπατάς σε μια γειτονιά ήσυχη όσο ένα χωριό και ξαφνικά βρίσκεσαι πάνω σε βράχο με υπολείμματα ελληνιστικών τειχών και βυζαντινών οχυρώσεων. Εδώ ήταν οχυρό και πόλη μαζί, μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν το Ναύπλιο χτίστηκε στη σημερινή του θέση.
Η βεράντα του ανακαινισμένου Nafplia Palace (πρώην Ξενία) σχεδόν μπαίνει στη θάλασσα και είναι μια πολύ καλή (αν και τσουχτερή) στάση. Επιστρέφουμε στην πόλη περπατώντας κυκλικά. Φτάνουμε στην Πύλη της Ξηράς, που σήμερα χωρίζει την παλιά από τη νέα πόλη. Ακούγονται ήχοι από βιολιά και κρουστά! Είμαστε δίπλα στον παλιό σταθμό του ΟΣΕ, που έχει πλέον μετατραπεί σε ωδείο. Εννοείται πως έχουμε κουραστεί, αλλά το Ναύπλιο είναι ανεξάντλητο και άλλη μια ιδιαίτερη συνοικία βρίσκεται δίπλα μας. Στην Πρόνοια, τη γειτονιά με τα προσφυγικά, τα γεράνια συνεχίζουν να κυριαρχούν, τα παλιά φτωχόσπιτα είναι όμορφα ανακαινισμένα και δίπλα τους έχουν χτιστεί αρκετές νέες μονοκατοικίες και διπλοκατοικίες που καθόλου δεν προσβάλλουν την κλίμακα της συνοικίας. Γειτόνισσες κουβεντιάζουν στις αυλές, παιδιά κάνουν ποδήλατο κι εμείς συγκαταλεγόμαστε στους ελάχιστους επισκέπτες που φτάνουν έως εδώ. Ναι, προχωρήσαμε και στη νέα πόλη του Ναυπλίου, που σε τίποτα δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη ελληνική επαρχιακή πόλη.
Το βράδυ, για άλλη μια φορά, βολτάρουμε στα μαγαζιά, ανάμεσα σε ταβέρνες, μπαρ και ουζερί, γνωρίζουμε κι άλλους ντόπιους, βλέπουμε το Ναύπλιο μέσα από τη δική τους ματιά. Ο βράχος της Ακροναυπλίας, για παράδειγμα, ενοχλεί κάποιους Ναυπλιώτες, γιατί τα πρωινά κρύβει τον ήλιο από μια πόλη που ούτως ή άλλως έχει πολλή υγρασία. Πολλές προτροπές να κάνουμε το γύρο της Αρβανιτιάς!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΘΩΝΑ
Το άλλο πρωί μάς βρίσκει να περπατάμε το δρομάκι με τις φραγκοσυκιές για την παραλία της Αρβανιτιάς. Οι ντόπιοι έχουν πάντα δίκιο! Ούτε πέντε λεπτά περπάτημα κι έχουμε σχεδόν ξεχάσει ότι βρισκόμαστε σε πόλη. Ο βράχος μπορεί από τη μια πλευρά να κρύβει τον ήλιο, από την άλλη, όμως, «κρύβει» και τους θορύβους της πόλης. Το Ναύπλιο βουλιάζει από κόσμο (σε σημείο που έχουν ανοίξει το σχολείο για πάρκινγκ) κι εδώ δεν ακούγεται παρά το κυματάκι της θάλασσας και τα πουλιά που τιτιβίζουν. Ενα μικρό πευκοδάσος αγκαλιάζει την επίσης μικρή παραλία της Αρβανιτιάς, αλλά εμείς δεν είμαστε έτοιμοι για το πρώτο ανοιξιάτικο μπάνιο.
Ας ανεβούμε τα 857 σκαλιά κάποια άλλη φορά! Φτάνουμε γρήγορα με το αυτοκίνητο στο Παλαμήδι, για να αγναντέψουμε πόλη και θάλασσα από ακόμα πιο ψηλά και να περιηγηθούμε από προμαχώνα σε προμαχώνα. Καταλήγουμε να φωτογραφίζουμε τέσσερις Σκανδιναβές ενθουσιασμένες με το ελληνικό φως και το χρώμα της θάλασσας. «Η δική μας θάλασσα έχει ένα μουντό γκρι χρώμα. Η Ακρόπολη και το Ναύπλιο είναι ό,τι πιο όμορφο έχουμε δει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα», λένε.
Ο ήλιος έχει δυναμώσει αρκετά και συνεχίζουμε με το αυτοκίνητο για Καραθώνα. Αναρωτιέμαι πώς μια τόσο ωραία και μεγάλη παραλία έχει γλιτώσει από μηχανικούς και κατασκευαστές. Αλλά έχουμε έρθει εκδρομή και η θάλασσα πνίγει τις όποιες απορίες. Ηρθε η στιγμή για την πρώτη βουτιά του χρόνου!
ΚΟΣΤΟΣ
Υπολογίσαμε το κόστος κατ' άτομο για δύο διανυκτερεύσεις, 6 γεύματα και άλλα μικροέξοδα γύρω στα 320 ευρώ.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Με αυτοκίνητο το Ναύπλιο απέχει 174 χιλιόμετρα και μιάμιση ώρα από Αθήνα. Με λεωφορείο από το ΚΤΕΛ Κηφισού, θα χρειαστείτε περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά. (Τ/210-51.34.588)
ΠOY NA MEINETE
Στο Ναύπλιο θα βρείτε πολλούς, όμορφους ξενώνες και εξαιρετικά ξενοδοχεία. Oι προτάσεις που ακολουθούν είναι ενδεικτικές:
Hotel Αθηνά (πλ. Συντάγματος, Τ/27520-26.647, www.athina-hotel.gr)
Αν δεν σας ενοχλεί η ζωντάνια της πλατείας και θέλετε να νιώθετε συνεχώς στην καρδιά της πόλης. Μικρά δωμάτια, πολύ όμορφα ανακαινισμένα, τα μπροστινά με μπαλκόνι στην πλατεία. Δύο μεγάλες σουίτες πίσω με θέα στο Κάστρο.60 - 70 ευρώ το δίκλινο, 100 - 120 ευρώ η σουίτα με πρωινό.
Hotel Grande Bretagne (πλ. Φιλελλήνων, Τ/27520-96.200, www.grandebretagne.com.gr)
Στο ανακαινισμένο κτίριο του 1878, θα απολαύσετε μια διακριτική πολυτέλεια, σε αμεσότητα με τον Αργολικό κόλπο. Η σουίτα και κάποια δωμάτια βλέπουν Μπούρτζι και Παλαμήδι. Οι 3 σοφίτες ξεχωρίζουν για τη ζεστή ατμόσφαιρα. 160 ευρώ το δίκλινο, 210 ευρώ η σουίτα και οι σοφίτες με πρωινό.
Palazzo (Ζυγομαλά και Φαρμακοπούλου, Τ/27520-29.934, www.palazzo-nafplio.gr) Σχετικά πρόσφατα ανακαινισμένο νεοκλασικό σε ήσυχη γειτονιά του Ψαρομαχαλά. Σύγχρονες αισθητικές παρεμβάσεις με σεβασμό στην κλασική αισθητική του κτιρίου. Θέα σε Μπούρτζι και Παλαμήδι από τον πάνω όροφο. Πολύ όμορφη η βεράντα του δωματίου 6. 90 - 140 ευρώ με πρωινό.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
ΠOY NA ΦΑΤΕ
• Ο Αραπάκος (Μπουμπουλίνας 81, Τ/27520-27.675) Ψαροταβέρνα με νόστιμες ψαρόσουπες.
•Σαβούρας (λιμάνι Ναυπλίου, Τ/27520-27.704) Για μαγειρευτά και θαλασσινά.
• Ελλάς (πλ. Συντάγματος, Τ/27520-27.278)Παραδοσιακό εστιατόριο.
•Κανακάρης(Βασ. Ολγας 18, Τ/27520-25.371)Μοντέρνες επεμβάσεις σε ελληνικά κυρίως πιάτα.
•Ο Νούλης(Μουτζουρίδου 22, Τ/27520-25.541)Μεζεδοπωλείο ενός πολύ κεφάτου μάγειρα.
ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
• Πιείτε έναν καφέ όπου βρείτε τραπέζι στην πλατεία Συντάγματος.
• Περπατήστε το γύρο της Αρβανιτιάς και κάντε μια βουτιά στην παραλία της.
• Περιηγηθείτε στον Ψαρομαχαλά, ανεβοκατεβαίνοντας τις δρομόσκαλές του.
• Πάρτε μια βαθιά ανάσα και ανεβείτε τα 857 σκαλοπάτια που οδηγούν στο Παλαμήδι. Εναλλακτικά, πάρτε το αυτοκίνητο.
• Δανειστείτε από τα δύο κιόσκια, στις πλατείες Δημαρχείου και Φιλελλήνων, τον ψηφιακό ξεναγό, περιδιαβείτε την πόλη και ξεσκονίστε τις ιστορικές σας γνώσεις.
• Επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης για να γνωρίσετε την παραδοσιακή ζωή των κατοίκων από τον 19ο αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ού.
• Θυσιάστε λίγες ώρες από την πόλη για μπάνιο στην Καραθώνα.
• Πιείτε ένα ποτό στην ΑΓΟΡΑ, εκεί όπου συχνάζει η νεολαία της πόλης,ή στο γνωστό ΛΑΘΟΣ.
• Τιμήστε το κλασικό ιταλικό παγωτό στο Antica Gelateria di Roma.
• Αν βρεθείτε στο Ναύπλιο μεταξύ 18 και 29 Ιουνίου, παρακολουθήστε το Μουσικό Φεστιβάλ, για το οποίο οι Ναυπλιώτες έχουν να παινεύονται (www.nafplionfestival.gr).
Σχόλια