Castlevania: The Dracula X Chronicles



Old-school gothic goodness

Κλασικό, old-school, platform action.

Η αλήθεια είναι πως το άρμεγμα ενός επιτυχημένου franchise είναι πολύ πιο ανεκτό σε ένα φορητό σύστημα. Παρόλο που τα νέα handhelds έχουν τη δύναμη να προσφέρουν πλήρεις, «γεμάτες» εμπειρίες που απαιτούν τον ίδιο χρόνο με έναν οικιακό τίτλο, το gaming εν κινήσει ευνοεί περισσότερο σύντομες και προσβάσιμες εμπειρίες, με έντονη δράση και εθιστικό gameplay που δεν είναι απαραίτητο να μείνει αξέχαστο στον παίκτη. Δεδομένου ότι αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν πολύ πιο διαδεδομένα στο παρελθόν του gaming, εδώ δημιουργείται μια νέα ευκαιρία για τις εταιρείες software, την οποία η Konami δεν δίστασε να εκμεταλλευτεί. Με τον καλύτερο τρόπο, ευτυχώς. Το Castlevania: Dracula X Chronicles είναι το remake ενός κλασικού τίτλου της σειράς Castlevania, το οποίο έφερε τον τίτλο Rondo of Blood. Αν και επρόκειτο για έναν από τους καλύτερους τίτλους της σειράς Castlevania, το Rondo of Blood δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ εκτός Ιαπωνίας, ενώ είχε κάνει την εμφάνισή του σε ένα μηχάνημα που αγαπήθηκε μεν, αλλά ποτέ δεν κυκλοφόρησε ευρέως σε όλον τον κόσμο, το PC Engine CD. Όντας ο πρώτος τίτλος της σειράς που κυκλοφόρησε σε CD, το Rondo of Blood ήταν μια από τις πιο προσεγμένες παραγωγές του franchise, με ψηφιακό soundtrack και τη δυνατότητα επιλογής της πορείας του παίκτη μέσα από τα επίπεδα του παιχνιδιού. Μάλιστα, μια έκδοση του τίτλου κυκλοφόρησε και για το SNES δύο χρόνια μετά την αρχική του κυκλοφορία, με τον τίτλο Castlevania: Vampire's Kiss και, παρά το πιο προηγμένο hardware της κονσόλας δεν κατάφερε να φτάσει απόλυτα την ποιότητα του αυθεντικού τίτλου.

Αυτό φυσικά δεν ισχύει για τη νέα εκδοχή του τίτλου στο PSP, η οποία είναι από πολλές απόψεις η απόλυτη εκδοχή του Rondo of Blood. Το νέο remake αλλάζει εντελώς τον τεχνικό τομέα, αντικαθιστώντας τα sprites και τα parallax scrolling σκηνικά με μια τρισδιάστατη μηχανή γραφικών, η οποία απεικονίζει τα πάντα πολυγωνικά, με πρόσθετα particle effects και προσεγμένο animation. Αυτές οι κοσμητικές αλλαγές δεν έχουν επηρεάσει φυσικά το gameplay, το οποίο παραμένει αυστηρά δυσδιάστατο και... ασυγχώρητα old-school. Ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο του Richter Belmont και καλείται να πολεμήσει ενάντια στον ιερέα Shaft, ο οποίος κάλεσε και πάλι τον Δράκουλα στον κόσμο μας με μια δαιμονική τελετή, και φυσικά ενάντια στον ίδιο το Δράκουλα, τον Death, και όλους τους κλασικούς υποτακτικούς του. Σε αντίθεση με μεταγενέστερους τίτλους και συγκεκριμένα με το νέο σχεδιασμό που εισήγαγε το Symphony of the Night στη σειρά, το Rondo of Blood ακολουθεί τον κλασικό σχεδιασμό, όπου ο παίκτης πρέπει να τερματίσει μια πίστα μέχρι να προχωρήσει στην επόμενη. Παρόλα αυτά, ο τίτλος παρέχει αρκετές επιλογές στον παίκτη όσον αφορά την πορεία που μπορεί να ακολουθήσει για να φτάσει στο τέλος του επιπέδου, όπου τον περιμένει ο καθιερωμένος εντυπωσιακός boss, σήμα κατατεθέν της σειράς Castlevania.

Ξεκλειδώνοντας τη νεαρή εκδοχή της Maria Renard, ο παίκτης αποκτά πρόσβαση σε νέες δυνάμεις.

Πέρα από την κλασική δράση και την ατμόσφαιρα που ξέρει ο φίλος της σειράς ότι μπορεί να περιμένει, το Rondo of Blood δικαιολογεί απόλυτα τη φήμη του ως το καλύτερο Castlevania της κλασικής εποχής (έστω και αν για κάποιους άλλους ο τίτλος αυτός ήταν το Castlevania IV του SNES). Τα επίπεδα του Rondo of Blood είναι πολύ καλοσχεδιασμένα, με απαιτητικό platforming, πανούργες, σχεδόν... διαβολικές κινήσεις εχθρών και με μάχες που παραμένουν πάντα συναρπαστικές. Όσο προχωρά κανείς στο παιχνίδι, οι πίστες αρχίζουν και γίνονται πιο απαιτητικές, παλιοί και νέοι εχθροί επιτίθενται στον παίκτη με νέα κόλπα, ενώ οι bosses γίνονται όλο και πιο σαδιστικοί. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα επίπεδα του παιχνιδιού κρύβουν εκπλήξεις και μερικά καλοσχεδιασμένα puzzles (πάντα στα πλαίσια ενός action platformer). Κάποια από αυτά τα puzzles υπήρχαν και στην αυθεντική έκδοση του παιχνιδιού, όπως το puzzle της δεύτερης πίστας με το οποίο ξεκλειδώνεται ο playable χαρακτήρας της Maria Renard, ένας χαρακτήρας που κάνει μερικά επίπεδα πολύ πιο εύκολα. Κάποιοι γρίφοι έχουν προστεθεί για τη νέα έκδοση του τίτλου, όπως νέα εμπόδια σε όλες τις πίστες τα οποία μπορούν να ξεπεραστούν μόνο όταν ο παίκτης ελευθερώσει κάποιους χαρακτήρες από το κάστρο του Δράκουλα. Παρά τις νέες προσθήκες στο interface και παρά το γεγονός ότι η 2.5D εκδοχή του Rondo of Blood είναι κάπως πιο αργή (λόγω animation) σε σχέση με την αυθεντική και συνεπώς λίγο πιο εύκολη, μην περιμένετε πως το Rondo of Blood είναι ένα εύκολο παιχνίδι. Πρόκειται για έναν καθαρά old school τίτλο που θα βασανίσει τον παίκτη, θα τον εκνευρίσει με τις αδικίες του και θα τον ανταμείψει όταν θα καταφέρει να μάθει το layout μιας πίστας και θα βρει τον τρόπο για να περάσει ένα δύσκολο σημείο. Πρόκειται για αυτούς τους τίτλους που κρύβουν τη μικρή τους διάρκεια πίσω από τη δυσκολία τους. Σας προειδοποιήσαμε... this is old school. Όσο για την πληθώρα των secrets που αναφέραμε, το remake του Rondo of Blood επιτρέπει στον παίκτη να επαναλάβει κατά βούληση τα επίπεδα που έχει ήδη τερματίσει, βοηθώντας τον έτσι να τα βρει όλα.

Για την ακρίβεια, η τελευταία επιλογή κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να απολαύσει κανείς το Dracula X Chronicles στην ολότητά του. Όταν ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του τίτλου, η Konami είχε προκαλέσει αίσθηση αποκαλύπτοντας πως το UMD του τίτλου θα περιείχε άλλους δύο ολόκληρους τίτλους, το αυθεντικό Rondo of Blood του PC Engine, αλλά και το υπέρτατο Symphony of the Night, ίσως τον καλύτερο τίτλο της σειράς μέχρι σήμερα. Ίσως να φανεί παράξενο το γεγονός ότι το SOTN, ένας τεράστιος τίτλος με βάθος που συγκρίνεται με ένα action RPG και εξερεύνηση που ανταγωνίζεται αυτή του Metroid, συμπεριλαμβάνεται στο Dracula X Chronicles ως unlockable τίτλος. Για την ακρίβεια, οι δύο πρόσθετοι τίτλοι δεν είναι απλά unlockable, αλλά πρέπει να ανακαλυφθούν ως secrets μέσα από το «βασικό» παιχνίδι! Ευτυχώς, τα εν λόγω secrets κρύβονται κοντά στην αρχή, στη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη πίστα (από τις εννιά πίστες συνολικά) του Rondo of Blood, ενώ για να τα ανακαλύψετε αρκεί μια αναζήτηση στο Internet. Μετά από λίγο καιρό, όμως, συνειδητοποιήσαμε γιατί έγινε αυτό: πρώτα από όλα, το Dracula X Chronicles υποτίθεται πως είναι μια επετειακή έκδοση ενός κλασικού τίτλου, με το Symphony of the Night να αποτελεί σεναριακά τη συνέχειά του. Δεύτερον, το SOTN μπορεί ήδη να παιχτεί στο PSP μέσω του PS Store και της εξομοίωσης του PS1. Τρίτον, με αυτό τον τρόπο, η Konami δεν θα κατηγορηθεί για υπερβολή όταν στο μέλλον αποφασίσει να κυκλοφορήσει ένα πλήρες remake του Symphony of the Night. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως η νέα εκδοχή του SOTN έχει κάποιες προσθήκες, όπως νέους playable χαρακτήρες, νέα σεναριακά events και νέα μετάφραση στους διαλόγους, στοιχεία που την τοποθετούν πάνω από τις εκδόσεις για PS Store και XBLA, οι οποίες βασίστηκαν στην έκδοση του PS1. Επομένως, αν θέλετε την καλύτερη, και φορητή, έκδοση του Symphony of the Night, το Dracula X Chronicles είναι ο τίτλος που πρέπει να αγοράσετε.

Κάπου εδώ ξεκινά το μικρό sequence που θα σας επιτρέψει να ξεκλειδώσετε το Symphony of the Night.

Σε μια τέτοια κυκλοφορία, το να μιλήσει κανείς για τον τεχνικό τομέα δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Το remake του Rondo of Blood είναι σαφώς ο πιο όμορφος τίτλος του πακέτου, διατηρώντας σε πολύγωνα όλη τη γοητεία των sprites. Οι bosses εμφανίζονται με μικρές cut-scenes, ενώ το animation τους έχει προσεχτεί ακόμα περισσότερο από όσο στο παρελθόν. Παρόλα αυτά, τα γραφικά δεν έχουν την προσωπικότητα νεότερων 2.5D τίτλων, όπως για παράδειγμα το Ultimate Ghosts and Goblins, πάλι για το PSP, αλλά αυτό αντισταθμίζεται με το ελαφρώς πιο βαθύ gameplay. Όσο για τον ήχο, δεν χρειάζεται να πούμε και πάλι πολλά, το soundtrack παραμένει κορυφαίο, ειδικά στο SOTN, ενώ μερικά από τα ηχητικά εφέ μπορεί να ξαφνιάσουν τον παίκτη με τη ζωντάνια τους. Αρκετά ενδιαφέρουσα και η unlockable επιλογή διαφορετικού μιξαρισμένου soundtrack για κάθε προφίλ που δημιουργεί ο παίκτης. Εν τέλει, δύσκολα θα βρει κανείς έναν πιο πλούσιο handheld τίτλο, ειδικά αν δεν έχει παίξει ποτέ το Symphony of the Night. Θα ήταν ίσως καλύτερα αν μπορούσαμε να επιλέξουμε από την αρχή το παιχνίδι που θα θέλαμε να παίξουμε, αλλά κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με μια τόσο πλούσια πρόταση. Ειδικά οι φανατικοί φίλοι των Castlevania.


Φωκίων Χαροκόπος
fh@cancom.gr


Σχόλια